Ναι, ο πρώην υπουργός Μεταφορών. Δικαίως ο Σεραφείμ Σίλας έγραψε στο twitter: «Αυτά ο Μεταφορών. Να περιμένουμε όπλα σε Υπουργείο Αμύνης, ναρκωτικά σε Υπουργείο Υγείας, Ιερόδουλες ο Προστασίας Πολίτη και κρυμμένους φυγόδικους ο Δικαιοσύνης»;
Ο κύριος Μιχάλης Λιάπης. Μισέλ για την κοσμική Αθήνα. Ένας άνθρωπος που κόντεψε να αναγορευτεί σε ηγέτη της δεξιάς παράταξης. Μπορείτε να φανταστείτε ηγέτη της κεντροαριστεράς τον Άκη και της κεντροδεξιάς τον Μισέλ;
Μα, τι χώρα είναι αυτή επιτέλους; Σίγουρα δεν σε αφήνει να πεθάνεις από πλήξη. Μπορεί να κινδυνεύεις να πεθάνεις από ασφυξία λόγω της αιθαλομίχλης, από μαγκάλι λόγω κομμένου ρεύματος. Αλλά από πλήξη; Με τίποτα.
Κι αυτό διότι υπάρχουν κάτι απίθανοι τύποι που χρόνια τώρα λέγονται πολιτικοί. Η αβάστακτη ελαφρότητα του Μισέλ δεν τον εμπόδισε να βρίσκεται σε κρίσιμες θέσεις του κυβερνητικού μηχανισμού. Κι ας γνωρίζανε όλοι ότι ο άνθρωπος αυτός είχε τις αδυναμίες του.
Ο κ. Λιάπης είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα οικογενειοκρατίας στην Ελλάδα. Όχι το μοναδικό. Όχι και το τελευταίο. Υπήρξε περισσότερο γνωστός ως ανιψιός ή ξάδελφος. Ουδέποτε για το έργο που άφησε πίσω του. Ήταν συμπαθής. Γι΄ αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Αλλά οι μάχες στην πολιτική δεν κερδίζονται με την γοητεία. Αυτή βοηθάει σε άλλες περιπτώσεις.
Ελάχιστοι άνθρωποι μπορούν σήμερα να υποστηρίξουν ότι τους λείπει η παρουσία του Μισέλ από ένα κυβερνητικό σχήμα. Θα μπορούσαν να πουν με βεβαιότητα ότι υπάρχουν κι άλλοι ανίκανοι που έχουν φορτωθεί στην πλάτη μας. Τέλος πάντων, το ζήτημα δεν είναι αυτό. Πάντοτε υπήρχαν τέτοια φαινόμενα και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα απαλλαγούμε ούτε στο μέλλον από αυτά. Οι σελίδες της ιστορίας είναι γεμάτες από τα κατορθώματά τους. Αυτό που ενόχλησε, όμως, είναι η αβάστακτη ελαφρότητα του ανδρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου