Εκτός από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, που δικαίωσε τον Γ. Σουρνάρα για τα περί μη υπερφορολόγησης των Ελλήνων, αυτές τις ημέρες βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και ένα άλλο κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Ο λόγος για τον Γιάννη Δραγασάκη, ο οποίος αποκατέστησε τον Γιώργο Παπανδρέου για την εγκληματική διακήρυξη του 2009 ότι «λεφτά υπάρχουν»...
Κι αν ο κ. Τσακαλώτος υπό το βάρος των αντιδράσεων έσπευσε να αποδώσει σε παρανόηση τη φράση του, δεν συνέβη το ίδιο με τον κ. Δραγασάκη. Ηταν άλλωστε μια καθ' όλα συνειδητή δήλωση, η οποία έγινε μάλιστα στο left.gr (που απηχεί τις επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ) και εντάσσεται στο πλαίσιο συγκεκριμένης στρατηγικής της Κουμουνδούρου.
Ορισμένοι βιάστηκαν να εξηγήσουν την ενέργειά του ως κίνηση που αποσκοπεί στην αλίευση ακόμη ενός τμήματος «παπανδρεϊκών» ψηφοφόρων, που ενδεχομένως έχουν απομείνει στο ήδη διαλυμένο ΠΑΣΟΚ. Κατά τους γνωρίζοντες, η προσέγγιση αυτή είναι για πολλούς λόγους απόλυτα ρηχή. Ο κ. Δραγασάκης ανέλαβε να προωθήσει και δημόσια τη δέσμευση που έχει αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο των αναπροσανατολισμών του, να «ξεπλύνει» πολιτικά τον Γ. Παπανδρέου.
Το παρασκήνιο της υπόθεσης πηγαίνει, χρονικά, πολύ πίσω. Ηδη η «κυριακάτικη δημοκρατία» είχε αποκαλύψει από τον Ιούνιο του 2012 (λίγο πριν από τις δεύτερες εκλογές) ότι ο κ. Παπανδρέου είχε ανοίξει δρόμους στις ΗΠΑ υπέρ του κ. Τσίπρα και έδινε εγγυήσεις ότι δεν σκοπεύει «να τα τινάξει όλα στον αέρα». Επίσης από τότε ο περίγυρος του πρώην πρωθυπουργού προεξοφλούσε ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ η οικογένεια Παπανδρέου δεν θα αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα...
Τους επόμενους μήνες ακολούθησαν οι συνεχείς στροφές και τα επανειλημμένα ταξίδια του κ. Τσίπρα στις ΗΠΑ, όπου μάλιστα ταυτίστηκε ανοιχτά με τις επιλογές του Ομπάμα και του ΔΝΤ. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε καμιά ιδιαίτερη προσπάθεια να κρύψει ότι παίζει πια το «αμερικάνικο χαρτί». Οπως επίσης αποκάλυψε στο διάστημα αυτό η «κυριακάτικη δημοκρατία», τα αμερικανικά κέντρα εξουσίας έκαναν σαφή την επιθυμία τους να «προστατευθεί» ο πρώην πρωθυπουργός από τυχόν περιπέτειες στο εσωτερικό της Ελλάδας. Αυτή ήταν, σύμφωνα με τις πληροφορίες, και μία από τις προϋποθέσεις προς τον κ. Τσίπρα ώστε να αντιμετωπιστεί θετικά ως κόμμα εξουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η αμερικανική πλευρά έχει φροντίσει άλλωστε να απλώνει δίχτυ προστασίας όλο αυτό το διάστημα προς τον κ. Παπανδρέου με τις διαρκείς προσκλήσεις του στο εξωτερικό και την ιδιαίτερα θετική αντιμετώπιση που -σε πλήρη αντίθεση με την επικρατούσα κατάσταση εντός Ελλάδας- του επιφυλάσσει.
Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ, ύστερα από τις «οδηγίες» που δόθηκαν, έδειξε έμπρακτα τη θετική του στάση απέναντι στον κ. Παπανδρέου εξαιρώντας τον με εντυπωσιακό τρόπο από την πρόταση κατηγορίας στη Βουλή για το σκάνδαλο με τη «λίστα Λαγκάρντ».
Ενδιαμέσως, ο πρώην σύμβουλος και στενός φίλος της οικογένειας Παπανδρέου, καθηγητής Βαρουφάκης, ανέλαβε εξ απορρήτων του κ. Τσίπρα και σύνδεσμος μεταξύ της Κουμουνδούρου και της άλλης πλευράς του Ατλαντικού. Το γεγονός ότι στο μεταξύ μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ πρώην υπουργοί και στενοί συνεργάτες του κ. Παπανδρέου, ενώ θα μπορούσε να είναι ένα ακόμη τεκμήριο, συνδέεται περισσότερο με τις εσωτερικές ανάγκες πολιτικής επιβίωσής τους.
Ο κ. Δραγασάκης, που ανέλαβε την αποκατάσταση του Γ. Παπανδρέου, δεν είναι ένα τυχαίο στέλεχος. Είναι ο μέντορας του κ. Τσίπρα και κατά πολλούς στην πραγματικότητα ο «αόρατος αρχηγός» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν χαράζει απλώς τη στρατηγική για τα οικονομικά θέματα, αλλά καθορίζει και τη γενικότερη πολιτική γραμμή του κόμματος. Είναι ο αρχιτέκτονας της συστημικής στροφής της Κουμουνδούρου και ο άνθρωπος που κάνει τις επαφές (με τη συνωμοτικότητα που ταιριάζει σε έναν παλαιό σκληρό κομμουνιστή) με το εγχώριο κατεστημένο και τα αγγλοσαξονικά κέντρα.
Αρκετοί θεωρούν ότι η «αποκατάσταση» του Παπανδρέου έγινε με το βλέμμα στην επόμενη μέρα των εξελίξεων, τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και γενικότερα, δεδομένου ότι στον ΣΥΡΙΖΑ συνειδητοποιούν ότι και πρώτο κόμμα να έρθουν θα χρειαστούν «κεντροαριστερές» συμμαχίες. Μένει να φανεί πόσο πρόωρες είναι αυτές οι συζητήσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου