Ένα σκληρό πολιτικό παιγνίδι με θύμα τα λεφτά μας! Κατοχή.

Η είδηση είχε ταξιδεύσει με συνωμοτικό τρόπο σε ξένα μέσα ενημέρωσης: "Οι ελληνικές τράπεζες χρειάζονται άμεσα 20 δισ. ευρώ". Το ποσό τελικά κλείδωσε στα 6,5 δισ. ευρώ, έπειτα από σκληρά παζάρια και αφού χρειάστηκε οι μεγάλες ελεγκτικές εταιρείες του εξωτερικού να στηρίξουν έμπρακτα το light σενάριο των 6,5 και όχι το ακραίο των 20 δισ. ευρώ. Ήταν μία μάχη που κερδήθηκε και η κάλυψη του ποσού στις αυξήσεις κεφαλαίου στην συνέχεια θεωρήθηκε άθλος. Είναι σαφές ότι τα 20 δισ. ευρώ ήταν συμβόλαιο θανάτου! 

Το μεγάλο μυστικό του ελληνικού τραπεζικού συστήματος είναι οι υψηλές του επισφάλειες. Όταν ένα στα δύο δάνεια είναι κόκκινο, τότε τα stress test θα τείνουν να βγάλουν σταδιακά όλα αυτά τα σκουπίδια στην επιφάνεια. Το θέμα είναι σε τι χρόνο. Αν κάποιος ζητούσε σήμερα από τις τράπεζες να βρουν 40 δισ. ευρώ θα ήταν σαν να ζητούσε να βγει η χώρα από το ευρώ. 

Το θέμα είναι ότι τα 20 δισεκατομμύρια δεν μπορούσαν να τα βρουν οι τράπεζες. Κι αυτό, επίσης, το ήξεραν. Ήθελαν, όμως, να ξεκινήσει ένας ασφυκτικός κύκλος πιέσεων που θα οδηγούσε τις ελληνικές τράπεζες στην απόφαση να πουλήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο εξωτερικό και να οπισθοχωρήσουν και πάλι εντός των ελληνικών συνόρων. 

Κι επειδή δεν ήθελαν να το διαδώσουν οι ίδιοι οι τροϊκανοί, το έκαναν μέσω πολιτικών κύκλων στην Αθήνα, με τους οποίους και διατηρούν στενές σχέσεις. 

Η μείωση της οικονομικής και πολιτικής ισχύος της Ελλάδας στην περιοχή είναι κομβικής σημασίας για τους "φίλους" μας. Με ένα σμπάρο πετυχαίνουν πολλά τρυγόνια. Πρώτα απ΄ όλα μειώνουν την εξάρτηση της ευρύτερης περιοχής από τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η Ελλάδα μέσω των επιχειρήσεων ασκεί ακόμη πολιτική επιρροή στην περιοχή. Επίσης, οι Γερμανοί εξυπηρετούν με αυτό τον τρόπο και τους Τούρκους, οι οποίοι χρόνια τώρα επιδιώκουν να αλλάξουν οι συσχετισμοί στην περιοχή προς όφελός τους. Η εξαγορά των τραπεζών στα Βαλκάνια, έστω και σε μεταγενέστερο χρόνο, είναι θέμα κομβικής σημασίας για τους Τούρκους, στα πλαίσια των προσπαθειών τους για ηγεμόνευση στην περιοχή. Και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κύκλος των πιέσεων έχει ήδη ξεκινήσει εδώ και καιρό με την Εθνική Τράπεζα και με την περίπτωση της Finasbank...

Η προηγούμενη "επίθεση" αποκρούστηκε. Όχι χωρίς κόστος. Λέγεται ότι ενεπλάκη ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν αυτό είναι αλήθεια ή όχι. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι και η νέα ηγεσία της Τράπεζας της Ελλάδας γνωρίζει τα θέματα και ότι θα χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα όπλα της για να αποφύγει αυτές τις παγίδες. Το αμέσως ακόλουθο ερώτημα είναι το "ως πότε" και με δεδομένο ότι η εποπτεία των τραπεζών φεύγει από τις Κεντρικές Τράπεζες και περνάει από το προσεχές Φθινόπωρο σε χέρια ενός νέου πανευρωπαϊκού οργανισμού. 

Ας προσέξουμε λοιπόν το εξής: Ένας οργανισμός που θα ασκεί την εποπτεία όλων των ευρωπαϊκών τραπεζών θα ακολουθεί ίδιους όρους και κανόνες για όλους. Δεν θα μπαίνουν εύκολα στην εξίσωση πολιτικά δεδομένα, όπως συμβαίνει σήμερα με την τρόικα. Αν η προηγούμενη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας, για παράδειγμα, είχε δεχτεί το σενάριο των 20 δισεκατομμυρίων ευρώ, αυτό σημαίνει ότι θα δεχότανε και ένα δυσχερές σενάριο. Τι έλεγε αυτό το σενάριο; Οι πληροφορίες μας υποστηρίζουν ότι το σενάριο αυτό ήταν μία ωμή επέμβαση στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Σύμφωνα, λοιπόν, με το δυσμενές σενάριο που κάποιοι έσπευσαν να το διαδώσουν στο εξωτερικό για προσφέρουν τις καλές τους υπηρεσίες στην τρόικα, υποστήριζε ότι η κατάσταση θα γινότανε πολύ δύσκολη για την Οικονομία της χώρας αν αύξανε την πολιτική της δύναμη η αριστερά και γινότανε ορατή η προοπτική της ανέλιξής της στην εξουσία. Πως θα μπορούσε να δεχτεί ένα τέτοιο σενάριο ελληνική διοίκηση της ΤτΕ; 

Όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι πάει και τελείωσε. Η πίεση για την πώληση περιουσιακών στοιχείων των ελληνικών τραπεζών στο εξωτερικό θα συνεχιστεί. Κι επειδή γνωρίζουν ότι η καλύτερη ευκαιρία τους είναι στα επόμενα stress test, η πίεση θα αυξηθεί σημαντικά στις επόμενες εβδομάδες. Πόσα θα είναι τα χρήματα που θα βγουν αυτή την φορά; Ένα ποσό της τάξης των 3 δισ. ευρώ είναι διαχειρίσιμο. Ένα ποσό της τάξης των 9 δισ. ευρώ δεν θα είναι. Μπορεί να έρθει να επιβεβαιώσει το αρχικό ποσό που ήθελαν στην τρόικα, αλλά όλοι ξέρουμε ότι δεν θα συγκεντρωθεί εύκολα από τις τράπεζες. Πόσο μάλλον όταν την ίδια ώρα κι άλλες τράπεζες στην Ευρώπη θα αναζητούν κεφάλαια. 

Ως Έλληνες πολίτες και πραγματικοί ιδιοκτήτες των περισσοτέρων τραπεζών θα θέλουμε τότε να ξέρουμε ποιό θα είναι το δυσμενέστερο σενάριο και τι ακριβώς αυτό θα προβλέπει. Τι θα λέει; Ότι οι ελληνικές τράπεζες θα χρειαστούν περισσότερα κεφάλαια επειδή θα έχουμε διαμάχη με τους Αιγύπτιους για τις ΑΟΖ ή λόγω πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα; Και ποιές θα είναι αυτές οι πολιτικές εξελίξεις που θα είναι τόσο άσχημες για την τρόικα; 

Εκτός κι αν το έχουν πάρει απόφαση ότι αυτό ήταν και τελείωσε. Ότι θα κάνουμε μια μεγάλη υποχώρηση, πιστεύοντας ότι θα είναι και η τελευταία. Αν είναι έτσι μπορούμε να καταλάβουμε και την αγωνία να "συγχωνεύσουν" την ΤτΕ με το ΤΧΣ, καθώς τα 9 δισ. των stress test (ένα υψηλό νούμερο) θα φέρει και πάλι το ΤΧΣ να έχει περισσότερες μετοχές στις τράπεζες. Κι αν την ίδια στιγμή η ΤτΕ έχει απολέσει το ελεγκτικό της έργο, τότε η προίκα του ΤΧΣ, η περιουσία του ελληνικού λαού, θα είναι πολύτιμη στα παιγνίδια εξουσίας των επόμενων πέντε ετών...