Σε στρατόπεδα έχει χωριστεί η πανεπιστημιακή κοινότητα, με αφορμή τις προωθούμενες αλλαγές στα ΑΕΙ. Ηδη έχουν κατατεθεί στην κοινή γνώμη κείμενα ακαδημαϊκών υπέρ και κατά του σχεδίου νόμου, με διαδικασίες, μάλιστα, συλλογής υπογραφών, ενώ εσχάτως εμφανίστηκαν τα πρώτα κρούσματα αντιπαράθεσης στους κόλπους της Συνόδου των πρυτάνεων, με αφορμή το σκληρό μέτωπο που έχει ανοιχτεί εναντίον του υπουργείου Παιδείας, κυρίως λόγω των προωθούμενων αλλαγών στο μοντέλο διοίκησης των ΑΕΙ.
Μέχρι τώρα, έχουν καταγραφεί: Αρχικά η πρωτοβουλία 133 πανεπιστημιακών να στηρίξουν τις αλλαγές. Ακολούθως, η κίνηση εννέα καθηγητών να ξεκινήσουν διαδικασία συλλογής υπογραφών εναντίον της ψήφισης του σχεδίου νόμου με ένα κείμενο, το οποίο μέχρι χθες είχε δεχθεί 460 υπογραφές. Τέλος, προχθές, ο απερχόμενος πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, Ιωάννης Παλλήκαρης, με επιστολή του προς τους υπόλοιπους πρυτάνεις, εγκαλεί ομάδα συναδέλφων του που παρουσιάζονται να εκπροσωπούν τη Σύνοδο, κατηγορώντας ακόμη και για «προβοκατόρικες ενέργειες».
Και επί Γιαννάκου
Δεν είναι η πρώτη φορά που, ενόψει σημαντικών αλλαγών στην ανώτατη εκπαίδευση, εμφανίζονται ομάδες πανεπιστημιακών να αναλαμβάνουν πρωτοβουλία υπέρ ή κατά των κυβερνητικών σχεδίων. Ανάλογα φαινόμενα είχαν καταγραφεί και επί Γιαννάκου, όταν μαινόταν ο πόλεμος εναντίον του νόμου, ο οποίος εν τέλει ψηφίστηκε αλλά ουδέποτε εφαρμόστηκε. Τότε, μάλιστα, οι αντιδράσεις ήταν ακόμη ισχυρότερες, καθώς είχαν συνοδευτεί και από την απόπειρα κατάργησης του άρθρου 16 του Συντάγματος που προκάλεσε και τις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις.
Ακόμη και τα μειοψηφικά ρεύματα τότε ήταν αξιοσημείωτα. Απέναντι στο σύνολο της κοινότητας (12.500 μέλη ΔΕΠ) πήραν θέση οι γνωστοί και ως «1.000» πανεπιστημιακοί, υποστηρίζοντας το νόμο Γιαννάκου.
Το DNA των ΑΕΙ
Αυτή τη φορά οι ανατροπές είναι ακόμη μεγαλύτερες. Ξεκινούν από εκεί που τις άφησε η Μ. Γιαννάκου και φτάνουν «μέχρι το DNA των ΑΕΙ», όπως η ίδια η κα Διαμαντοπούλου είχε προαναγγείλει. Εξού και οι πολλαπλές αντιδράσεις σε όλα τα επίπεδα, πολιτικό, κοινωνικό και πανεπιστημιακό.
Το ξεβόλεμα πολλών είτε μεγαλοκαθηγητάδων είτε μελών κλειστών κυκλωμάτων, η απειλή απώλειας συμφερόντων ή καθεστώτων και γενικότερα η ανατροπή συγκαταλέγονται στις πραγματικές αιτίες αντίδρασης είναι η άποψη που συμμερίζεται ο πρωθυπουργός, η υπουργός Παιδείας και μια σημαντική μερίδα πανεπιστημιακών.
Απόπειρα βολέματος καινούργιων «πελατών», και άνοιγμα σε μεγάλα και αδιάφορα για την ποιότητα της εκπαίδευσης κυκλώματα, είναι η ανταπάντηση από έναν εξίσου σημαντικό αριθμό καθηγητών επικαλούμενων το «ξεπούλημα» που επιχειρείται σε όλους τους τομείς. Από την άλλη, αν ληφθεί υπ' όψιν η βάση των αντιδράσεων της συντριπτικής πλειονότητας των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, όλοι συμφωνούν με την ανάγκη αλλαγής. Η διαφωνία έγκειται στους όρους για το πέρασμα από τη μια κατάσταση στην άλλη.
Σ' αυτό το σημείο, αναμετρώνται από τη μια η καχυποψία για τις προθέσεις και τους στόχους, η οποία, είναι αλήθεια ότι έχει εκφραστεί από τη συντριπτική πλειονότητα (Σύγκλητοι των περισσότερων ΑΕΙ, Σύνοδος πρυτάνεων και ηπιότερα τα κορυφαία συνδικαλιστικά όργανα των πανεπιστημιακών) και από την άλλη η συμφωνία, έστω για μερικά βήματα μπροστά, η οποία εκφράζεται από πολλούς ακαδημαϊκούς.
Προς επίρρωσιν, τα ίδια τα κείμενα των δύο τάσεων που εμφανίστηκαν τις τελευταίες ημέρες. Οι υποστηρικτές των αλλαγών λένε «ναι» αλλά δεν παραλείπουν να επισημάνουν και τις επιφυλάξεις τους, ενώ οι διαφωνούντες, λένε «όχι», αναγνωρίζοντας, ωστόσο, τις θετικές ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου. Αξοσημείωτη, πάντως, η διάσπαση ανάμεσα στους 1.000 που κάποτε υποστήριξαν τις αλλαγές Γιαννάκου. Αλλοι εμφανίζονται σταθεροί στις θέσεις τους, άλλοι πάλι, αυτή τη φορά πάνε απέναντι.
Κινητικότητα
Υπάρχει έντονη κινητικότητα, πάντως, σε όλα τα επίπεδα. Μέχρι και ανακοινώσεις πανεπιστημιακών-μελών κομμάτων είδαμε αλλά ειδικά την πολιτική πλευρά την αφήνουμε στην αχρηστία που τη βάζουν οι επικοινωνιακοί της όροι.
Οπως και να έχει, ο μεγάλος αναβρασμός, αν μη τι άλλο, καταδεικνύει το μέγεθος της επίδρασης όσων ετοιμάζονται για την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Αλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τέτοιες αλλαγές δεν διακυβεύονται μόνον συμφέροντα αλλά και ιδέες, αξίες, αρχές. Κι αν τώρα είναι η ώρα των μεγάλων αναμετρήσεων, ας ληφθεί υπ' όψιν ποιο είναι το μέτρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου