Προχωρημένη οικονομική διακυβέρνηση, με αυστηρότατους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας εντός της Ευρωζώνης, αλλά και ταυτόχρονη πλήρη ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ώστε με τα δραστικά όπλα που διαθέτει να σβήσει την πυρκαγιά στην Ευρωζώνη, προωθεί ο γαλλογερμανικός άξονας. Σε πρώτη φάση και μέχρι να αναθεωρηθεί η Συνθήκη, το σχέδιο θα βασίζεται στα πρότυπα της Συμφωνίας του Σένγκεν για την ελεύθερη διακίνηση, δηλαδή θα είναι μια διακυβερνητική διαδικασία.
Σύμφωνα με την κυριακάτικη έκδοση της έγκυρης γερμανικής εφημερίδας «Welt», που επικαλείται κυβερνητικές πηγές, η Ανγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί μπορεί να ανακοινώσουν και εντός της εβδομάδας το σχέδιό τους, ενώ στόχος είναι να υιοθετηθεί στην προσεχή Σύνοδο των Ευρωπαίων ηγετών, στις 8 και 9 Νοεμβρίου, στις Βρυξέλλες, και να τεθεί σε ισχύ από τις αρχές του 2012.
Συντεταγμένη χρεοκοπία
Το Βερολίνο ζητεί επιτακτικά, το τελευταίο διάστημα, αναθεώρηση της Συνθήκης, ώστε να εισαχθούν αυστηροί κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας και να προβλέπονται δραστικές κυρώσεις στις χώρες - παραβάτες, δηλαδή αυτές που δεν τηρούν τους κανόνες του ελλείμματος και του χρέους ή εμφανίζουν σημαντικές μακροοικονομικές ανισορροπίες. Κατά καιρούς, οι Γερμανοί ζητούν να μπορούν αυτές οι χώρες να παραπέμπονται στο δικαστήριο, να τους επιβάλλονται σε αρχικό στάδιο οι χρηματικές κυρώσεις ή ακόμη να υπάρξει αποτελεσματικός μηχανισμός για μια συντεταγμένη χρεοκοπία μιας χώρας.
Ωστόσο, η γερμανική κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι η αναθεώρηση της Συνθήκης θα πάρει πολύ χρόνο, ενώ, από την άλλη, το αποτέλεσμα είναι αβέβαιο, αφού αρκεί ένα αρνητικό δημοψήφισμα σε μια χώρα, για να οδηγήσει σε «ναυάγιο» ολόκληρη τη διαδικασία. Από την άλλη, είναι προφανές ότι δεν υπάρχει χρόνος, αφού η αρχική κρίση δημόσιου χρέους σε κάποιες περιφερειακές χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία) έχει λάβει διαστάσεις πυρκαγιάς, απειλώντας τις τρεις από τις τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης, δηλαδή τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία.
Οι στόχοι
Βερολίνο και Παρίσι πρέπει να δράσουν άμεσα, μέσω μια φόρμουλας που θα επιτρέπει την ικανοποίηση των επιδιώξεων των δύο χωρών. Για τη Γερμανία, σήμερα, βασικός στόχος είναι η προχωρημένη οικονομική διακυβέρνηση, με απώτερο στόχο την εναρμόνιση βασικών παραμέτρων της οικονομικής πολιτικής. Ο γαλλικός στόχος είναι να απελευθερωθεί η ΕΚΤ από τις γερμανικές ενστάσεις, ώστε, με την απεριόριστη ρευστότητα που διαθέτει μέσω της κοπής χρήματος, να προχωρήσει σε μαζικές αγορές κρατικών ομολόγων, καθησυχάζοντας τις αγορές και αποθαρρύνοντας τους κερδοσκόπους.
Η λύση
Η λύση που προωθείται, βασίζεται στο σχέδιο της Συμφωνίας του Σένγκεν, δηλαδή τη διάταξη της συνθήκης που προβλέπει την προχωρημένη συνεργασία μιας ομάδας χωρών - μελών, σε περίπτωση που κάποιες άλλες χώρες δεν θέλουν να ακολουθήσουν. Εχοντας ως δεδομένο ότι οι Βρετανοί και οι Σκανδιναβοί (Σουηδία, Δανία), που δεν συμμετέχουν στο ευρώ [EUR=X] , δεν πρόκειται να συναινέσουν σε μια προχωρημένη οικονομική διακυβέρνηση με εκχώρηση εθνικών αρμοδιοτήτων σε κατάρτιση προϋπολογισμού και άλλα μέτρα, η Ευρωζώνη μπορεί να προχωρήσει μόνη της.
Ειδικότερα, θα μπορούσαν αρχικά σε μια ομάδα χωρών, όπως έκαναν με τη Συμφωνία του Σένγκεν, για την κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα της Κοινότητας, να κάνουν το ίδιο τώρα σε επίπεδο Ευρωζώνης. Η Συνθήκη επιβάλλει ότι οι χώρες που προχωρούν σε πιο προωθημένη συνεργασία σε έναν τομέα, αφήνουν την πόρτα ανοικτή στις υπόλοιπες που θα θελήσουν να ακολουθήσουν στο μέλλον. Ταυτόχρονα, τίποτε δεν εμποδίζει και την έναρξη διαδικασίας για την αναθεώρηση της Συνθήκης, η οποία θα μπορούσε να ενσωματώσει τις αποφάσεις που θα ληφθούν σε διακυβερνητικό επίπεδο.
Μεγαλύτερη ολοκλήρωση
Η Ευρωζώνη κινείται προς ένα νέο σύμφωνο διακυβέρνησης, με αυστηρότερους δημοσιονομικούς κανόνες και πραγματικές κυρώσεις για τις χώρες - παραβάτες, το οποίο θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών, τόνισε σε χθεσινές της δηλώσεις η υπουργός Προϋπολογισμού της Γαλλίας, Βαλερί Πεκρές.
Σε ερώτηση εάν η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία ετοιμάζουν μια αυστηρότερη εκδοχή του ευρωπαϊκού Συμφώνου Σταθερότητας για τους δημοσιονομικούς κανόνες, η κα. Πεκρές διευκρίνισε ότι δεν πρόκειται για ένα σύμφωνο το οποίο θα εφαρμοστεί μόνο στις τρεις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρωζώνης.
«Είναι ένα νέο σύμφωνο διακυβέρνησης για όλα τα μέλη της Ευρωζώνης: διακυβέρνηση με πραγματικούς κανόνες και πραγματικές κυρώσεις, που θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη», τόνισε η Πεκρές στο τηλεοπτικό δίκτυο Canal+. «Η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία θέλουν να είναι η κινητήρια δύναμη μιας περισσότερο ολοκληρωμένης Ευρώπης, πολύ πιο συμπαγούς με πιο σωστούς κανόνες, που δεν θα επιτρέπουν δολοπλοκίες», πρόσθεσε. «Η Ευρωζώνη θα κινηθεί προοδευτικά προς μεγαλύτερη ολοκλήρωση», υπογράμμισε η κα Πεκρές.
Ραγδαία επιδείνωση της δημοσιονομικής κατάστασης
Η επίσπευση των εξελίξεων αποτελεί προϊόν της ραγδαίας επιδείνωσης της κατάστασης στην Ευρωζώνης. Η Γαλλία κινδυνεύει να χάσει τη μέγιστη πιστοληπτική ικανότητα «ΑΑΑ», το Βέλγιο υποβαθμίστηκε και δανείζεται με 6%, η Ιταλία άνω του 7%, ποσοστό απαγορευτικό για τη βιωσιμότητα του χρέους, ενώ η νέα κεντροδεξιά ισπανική κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι σκέπτεται σοβαρά να ζητήσει εξωτερική βοήθεια. Δεν είναι τυχαία η δήλωση του Γάλλου οικονομολόγου, Ζακ Αταλί, επί σειρά ετών βασικού συμβούλου του Φρανσουά Μιτεράν, σύμφωνα με την οποία ο κίνδυνος να μην υπάρχει η Ευρωζώνη στο τέλος του χρόνου είναι μεγαλύτερος του 50%.
Η δήλωση αυτή έχει βάση, γιατί, εάν η Ιταλία ή η Ισπανία υποχρεωθούν από τις αγορές να ζητήσουν εξωτερική βοήθεια, το σύστημα θα καταρρεύσει, αφού η Ευρωζώνη δεν έχει το ποσό που απαιτείται για τη διάσωση της τρίτης και τέταρτης μεγαλύτερης οικονομίας αντίστοιχα. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, με εγγυήσεις 440 δισ. ευρώ, που ευελπιστεί να τις φτάσει στα 1.000 δισ. ευρώ, σύμφωνα με την πολιτική απόφαση των ηγετών της Ευρωζώνης στις 26-27 Οκτωβρίου, δεν έχει πετύχει καμία πρόοδο. Δεν διαφαίνονται ενδιαφερόμενοι χρηματοδότες του ΕΤΧΣ από τις αναδυόμενες οικονομίες, απλώς Κίνα και Βραζιλία εκδήλωσαν ενδιαφέρον, αλλά μέχρι εκεί.
Με άλλα λόγια, οι εγγυήσεις του Ταμείου φτάνουν για να καλύψει τη στήριξη των μικρών περιφερειακών χωρών (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία), αλλά σε καμία περίπτωση δεν φτάνουν οι πόροι για Ιταλία και Ισπανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου