Όμως στις 11/1 πρέπει να πληρώσει κάτι περισσότερο από 1,8 δισ. ευρώ για τις λήξεις ομολόγων που κρατάει στο χαρτοφυλάκιό της η ΕΚΤ. Και τότε θα χρειασθεί να έχει ήδη δρομολογήσει από αρκετά νωρίτερα την εκταμίευση των δόσεων του Δεκεμβρίου από το EFSF και το ΔΝΤ. Χωρίς αυτές τις δόσεις, τα ομόλογα του Ιανουαρίου, δύσκολα θα πληρωθούν από το ΓΛΚ χωρίς «ζημιές» σε μισθούς, συντάξεις και ληξιπρόθεσμες οφειλές προς νοσοκομεία και προμηθευτές...
Το παράδοξο όμως είναι ότι στο μεταξύ, με έσοδα και δαπάνες να αντέχουν λίγο πολύ σε... καθυστερήσεις, έχει αρχίσει ένα περίεργο παιχνίδι προσδοκιών «σκληρού παζαριού» με την τρόικα. Τόσο «σκληρού» που μερικοί στην κυβέρνηση δεν διστάζουν να ψελλίσουν και το ενδεχόμενο εκλογών...
Το έδαφος πάνω στο οποίο τεντώνεται αυτό το σκοινί προσωρινά έχει στρωθεί από την συγκυριακή συσσώρευση των φορολογικών εσόδων στο τελευταίο τρίμηνο του έτους. Αυτή η προσωρινή... άνεση χρόνου έχει να κάνει με το γεγονός ότι τα έσοδα από τους φόρους των ακινήτων –ακόμα και του 2013– έχουν αρχίσει να καταφθάνουν (έστω και λειψά) στο γενικό λογιστήριο του κράτους, για να καλύψουν τις όποιες αναμενόμενες υστερήσεις στην καθυστερημένη είσπραξη φόρων εισοδήματος ή στις ενδεχόμενες απώλειες από τους στόχους των έμμεσων φόρων.
Με άλλα λόγια αυτό που αρχικά στα μέσα του χρόνου είχε φανεί σαν ακατανόητη καθυστέρηση στα φορο-εισπραχτικά αποτελέσματα, τώρα έχει αρχίσει να «μεταμορφώνεται» σε ένα είδος εργαλείου διασφάλισης «πολιτικού χρόνου» που η κυβέρνηση φαίνεται να τεντώνει πριν απαντήσει στις απαιτήσεις της τρόικα για τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα της αξιολόγησης του Σεπτεμβρίου.
Οι δηλώσεις για αντίσταση στην λήψη «οριζόντων μέτρων» για την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού του νέου προϋπολογισμού και οι «φωνές» κυβερνητικών στελεχών, με τις οποίες υποστηρίζεται ότι δεν μπορεί να προχωρήσει άλλο το πρόγραμμα με νέα μέτρα σε μισθούς και συντάξεις, διατυπώνονται χωρίς κανείς να φαίνεται ότι βιάζεται για την επιστροφή της τρόικα και την δρομολόγηση της εκταμίευσης του ενός δισ. ευρώ που υπολείπεται από την δόση του καλοκαιριού.
Τι συμβαίνει; Πράγματι οι Έλληνες διαπραγματευτές έχουν στηλώσει τα πόδια; Ορισμένα στελέχη του ΥΠΟΙΚ δεν διστάζουν αυτές τις μέρες να μιλούν για «ως εδώ και μη παρέκει» στις οριζόντιες απαιτήσεις της τρόικα. Κάποιοι μάλιστα αφήνουν ανοικτό το ερώτημα για το μέχρι που μπορεί κανείς να τραβήξει το σκοινί σ’ αυτή την αντιπαράθεση, λέγοντας ότι «μπορούμε να αντέξουμε και μέχρι τέλος του χρόνου χωρίς λεφτά από την τρόικα...».
Στο ερώτημα βέβαια μέχρι που μπορεί να τραβήξει αυτή η αντιπαράθεση, η απάντηση που παίρνει κανείς από ορισμένα στελέχη του οικονομικού επιτελείου, φτάνει μέχρι του σημείου να ακούσει επιχειρήματα ακόμα και για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών.
Και αυτό παρά το γεγονός ότι μόλις πρόσφατα ο Α. Σαμαράς είχε δηλώσει ότι η κυβέρνηση θέλει και θα εξαντλήσει την τετραετία... Τα μηνύματα από κυβερνητικής πλευράς φαίνεται κάπου να μπερδεύονται επικίνδυνα.
Το παράδοξο σ’ αυτή την... δυναμική εικόνα, είναι ότι οι απαντήσεις που καθυστερεί η κυβέρνηση να δώσει στην τρόικα, δεν αφορούν μόνο την κάλυψη του δημοσιονομικού κενού των 2,5 – 3 δισ. ευρώ του 2014. Αφορούν κατά πρώτο λόγο τα «υπόλοιπα» της αξιολόγησης του Σεπτεμβρίου. Και αν αυτό δεν απαντηθεί, το τι θα γίνει με το 2014 δεν θα έχει ιδιαίτερο νόημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου