25/9/11

Έτσι κατάντησε το κομματικό κράτος. Έξω με 5.000 ευρώ για ασέλγεια εντεκάχρονης. Μόνη λύση η αυτοδικία


Με ένα πεντοχίλιαρο εξαγόρασε την ελευθερία του 50χρονος γυμναστής-εκπαιδευτής σε πολεμική τέχνη που κατηγορείται για βαρύ σεξουαλικό έγκλημα, τελεσθέν κατ' εξακολούθηση σε βάρος ενός ανήλικου κοριτσιού, μόλις 11,5 ετών!

Αυτό είναι το χρηματικό ποσό της εγγύησης που του επέβαλε μετά την απολογία του -αφήνοντάς τον ελεύθερο- η ανακρίτρια της υπόθεσης, στο φάκελο της οποίας, πέραν των σοκαριστικών μαρτυρικών καταθέσεων, συμπεριλαμβάνεται και η έκθεση της παιδοψυχιάτρου -που η ίδια όρισε ως πραγματογνώμονα- η οποία κατηγορηματικά αποφαίνεται ότι η μικρή «κρίνεται αξιόπιστη ως προς τις πληροφορίες που παρέχει».

«Πληροφορίες» που δεν μπορεί να τις συλλάβει νους υγιούς ψυχικά ανθρώπου, καθώς αφορούν τις ασελγείς πράξεις στις οποίες ο εκπαιδευτής ανήλικων παιδιών -σύμφωνα με την κατηγορία- εξανάγκαζε το κοριτσάκι παρασύροντάς το στα αποδυτήρια του γυμναστηρίου.

«Φοβόμουν μήπως με μαλώσουν. Νόμιζα ότι έφταιγα εγώ. Νόμιζα ότι για να κάνω τάε κβον ντο, που μου άρεσε, έπρεπε να κάνω αυτά που μου έλεγε», νιώθει την ανάγκη να «δικαιολογηθεί» ακόμη και σήμερα το παιδί μιλώντας με την παιδοψυχολόγο που το παρακολουθεί προσπαθώντας να επουλώσει τις πληγές του αλλά και με την παιδοψυχίατρο η οποία ορίστηκε να γνωματεύσει σχετικά.

Ενα κοριτσάκι πανέξυπνο και συγκροτημένο, που βαδίζει πια στα 12 του χρόνια κι όμως, όπως επισημαίνει η παιδοψυχίατρος, κάθε φορά που αναγκάζεται να μιλήσει για το επώδυνο αυτό βίωμα «διαπιστώνονται συναισθήματα αμηχανίας, ντροπής, θυμού, ενοχής», αλλά και «μοναξιάς».

Ο ίδιος ο 50χρονος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι είναι αθώος.

Μετά τη μεταχείριση που επεφύλαξε η ανακρίτρια στον 50χρονο (η κατηγορία σε βάρος του είναι «κατ' εξακολούθηση κατάχρηση σε ασέλγεια ανηλίκου που δεν έχει συμπληρώσει το 14ο έτος ηλικίας), στον οποίο πλην του... πεντοχίλιαρου επέβαλε και απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, περιοριστικό όρο άκρως επισφαλή, όπως καταδεικνύουν τα απανωτά κρούσματα εξαφάνισης κατηγορουμένων για τους οποίους είχαν επίσης «κλείσει» τα σύνορα, οι γονείς του παιδιού, κάτοικοι Ν. Ευβοίας, αναγκάστηκαν να προσφύγουν στον προϊστάμενο της ανάκρισης εισαγγελέα.

Με αίτησή τους προς τον εισαγγελέα Εφετών, που κοινοποιήθηκε και στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, «προκειμένου -όπως τονίζουν- να διενεργηθούν όσα ο νόμος προβλέπει αλλά και για να ικανοποιηθεί στοιχειωδώς το αίσθημα δικαίου που μας έχει απομείνει», αναφέρονται στα στοιχεία της δικογραφίας από τα οποία καταδεικνύεται ότι οι όροι που επιβλήθηκαν «είναι ευτελείς, αναντίστοιχοι με την πράξη κι όλως ατιμωτικοί για το θύμα».

«Οπως προέκυψε -αναφέρουν- απ' την ανακριτική διαδικασία, από τον Σεπτέμβριο του 2010 έως τον Ιανουάριο του 2011, ο κατηγορούμενος ιδιοκτήτης-προπονητής αθλητικού συλλόγου (σε περιοχή της Ευβοίας) κατά την ώρα των προπονήσεων της κόρης μας -μαθήτριας της ΣΤ' τάξης Δημοτικού Σχολείου- την παρέσερνε στο χώρο των γυναικείων αποδυτηρίων και διέπραττε σε βάρος της βαρύτατες ασελγείς πράξεις».

«Οπως βεβαίωσαν εγγράφως και η παιδοψυχολόγος, που έκτοτε παρακολουθεί και φροντίζει την κόρη μας, και η παιδοψυχίατρος που όρισε ως πραγματογνώμονα η ανακρίτρια, η μικρή έχει αναπτυγμένη λογική, ικανή πνευματική συγκρότηση και ωριμότητα για την ηλικία της ώστε να μην κατασκευάζει ιστορίες, ούτε να τις υπερβάλλει. Αλλωστε τα γεγονότα που κατέθεσε διασταυρώθηκαν, στο βαθμό που είναι εφικτό, με παρόμοιες πράξεις από καταθέσεις και άλλων παιδιών. Ο κατηγορούμενος, βαρυνόμενος και με την επιβαρυντική περίσταση της ιδιότητας του γυμναστή-εκπαιδευτή, διενεργούσε κατ' επανάληψη -επί ένα πεντάμηνο- ασελγείς πράξεις, σχεδόν κάτω απ' τα ανύποπτα μάτια των υπόλοιπων 15 ανήλικων συναθλητών της κόρη μας, ηλικίας 7-11 ετών, γεγονός που καταδείχνει άνθρωπο αδίστακτο, με νοσηρή και επικίνδυνη συμπεριφορά, που σε καμιά περίπτωση δεν δρα περιστασιακά. Αλλωστε, η εμπειρία καταδείχνει πως οι παιδεραστές δεν είναι περιστασιακοί δράστες κατά κανόνα».

Επισημαίνουν ότι «το άρθρο 282 παρ. 3, εδ. 2 ΚΠοινΔ ορίζει ότι "εάν η αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο πράξη απειλείται στο νόμο με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη με ανώτατο όριο τα είκοσι έτη, προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί και όταν με βάση τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα εγκλήματα"».

Πλην όμως «η ανακρίτρια υποβάθμισε την τεράστια ποινική απαξία της πράξης αλλά και τον κίνδυνο της συνέχισης παρόμοιων πράξεων απ' το δράστη στ' ανήλικα παιδιά που παραμένουν σήμερα στα χέρια του. Η φύση των αρρωστημένων πράξεών του, ο τρόπος τέλεσής τους αλλά και η αλλεπάλληλη διάπραξή τους αποτελούν σαφείς ενδείξεις για προϋπάρχουσα "ροπή" εκ μέρους του και πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες να διαπράξει και άλλες πράξεις παιδεραστίας.

Οι επιβληθέντες όροι όμως διατήρησαν στο ακέραιο την ελευθερία του να επαναλάβει τέτοιου είδους αξιόποινη συμπεριφορά με την τέλεση νέων αδικημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας και της αγνότητας της παιδικής ηλικίας».

Δεν υπάρχουν σχόλια: