Τρία χρόνια συμπληρώνονται από την «αποφράδα» ημέρα της 23ης Απριλίου του 2010 που ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μετέβη στο ακριτικό Καστελόριζο για να εκχωρήσει την κυριαρχία της Ελλάδας και να παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές. Τρία χρόνια από την έναρξη μιας εγκληματικής πολιτικής που γύρισε την Ελλάδα δεκαετίες πίσω και κατέστησε τους Έλληνες υπόδουλους και ανήμπορους ακόμη και για τα προς το ζην.
Κι όμως, ο πρωτεργάτης αυτής της εγκληματικής ενέργειας παραμένει ελεύθερος, να περιδιαβαίνει από Πανεπιστήμιο σε Πανεπιστήμιο του εξωτερικού και να δίνει διαλέξεις για το πώς μπορείς να καταστρέψεις μία χώρα, να χλευάζει την εξεταστική επιτροπή που διερευνά τη λίστα Λαγκάρντ και να προκαλεί τους Έλληνες με τις απόψεις του, ότι δήθεν έσωσε τη χώρα, αμειβόμενος ως… Έλλην βουλευτής.
Τρία χρόνια μετά (αν και πολύ νωρίτερα) όλοι κατάλαβαν πώς το σχέδιο ήταν προσχεδιασμένο και προμελετημένο. Η Ελλάδα να γίνει το πειραματόζωο της Ευρώπης και το παράδειγμα προς αποφυγήν. Κανέναν δεν τον ενδιέφερε τι θα απογίνει ο λαός, σε ποιους θα κατέληγε η κυριαρχία της χώρας. Και ο ΓΑΠ επέλεξε το ακριτικό Καστελόριζο για να ανακοινώσει την ένταξη της χώρας μας στο μνημόνιο υποστηρίζοντας χωρίς καμία αιδώ πώς η προσφυγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης είναι απλά μονόδορμος. Τρία χρόνια μετά η ελληνική κοινωνία είναι αγνώριστη, η οικονομία έχει καταστραφεί ολοσχερώς και κάποιοι εξακολουθούν να μας δουλεύουν πώς το μνημόνιο ήταν η μόνη λύση και έρχεται η… ανάκαμψη.
Έλεγε τότε ο κ. Παπανδρέου ότι «σήμερα, η κατάσταση στις αγορές απειλεί να αποδομήσει, όχι μόνο τις θυσίες του ελληνικού λαού, αλλά και την ομαλή πορεία της οικονομίας. Και κινδυνεύει να χαθεί η προσπάθεια που καταβάλλουν οι Έλληνες από τα ακόμη μεγαλύτερα επιτόκια δανεισμού και ακόμη χειρότερα από τη δυσκολία δανεισμού. Δεν θα το επιτρέψουμε. Ήρθε η στιγμή, το χρόνο που δεν μας δίνουν οι αγορές, αυτόν το χρόνο να μας τον δώσει η απόφαση που πήραμε όλοι μαζί οι ηγέτες των χωρών της Ευρώπης, για να στηριχθεί η Ελλάδα». Απίστευτες δηλώσεις κι’ όμως αληθινές.
Κατά τον τότε πρωθυπουργό ήταν «ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης, που από κοινού δημιουργήσαμε στην ΕΕ.Έχω ήδη δώσει εντολή στον υπουργό Οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες. Και οι εταίροι μας θα συνδράμουν άμεσα και αποφασιστικά, ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά. Άλλα και να στείλουν και ένα ισχυρό μήνυμα στις αγορές, ότι η ΕΕ δεν παίζει και προστατεύει το κοινό μας συμφέρον και το κοινό μας νόμισμα».Ήταν ανάγκη εθνική κατά τον ΓΑΠ να παραδώσουμε την εθνική μας κυριαρχία.
Πριν βέβαια τα πει όλα αυτά, είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου περί χώρας «Τιτανικού», δήλωση που εκτόξευσε πέραν του διπλάσιου τα spreads των ομολόγων, ο ίδιος ο Παπανδρέου μίλησε για «διεφθαρμένη χώρα», ενώ αρνήθηκε να προχωρήσει σε δανεισμό αρκετών δις ευρώ με χαμηλό επιτόκιο πριν μπει στο μνημόνιο, λέγοντας με θράσος πώς αυτό δεν μπορούσε να αναστρέψει την κατάσταση. Το σχέδιο προσφυγής στο… μηχανισμό στήριξης περιελάβανε πολλές ακόμη προδοτικές ενέργειες.
Έριχνε τις ευθύνες ο κ. Παπανδρέου στην προηγούμενη κυβέρνηση της Ν.Δ., λέγοντας πώς γνώριζε αλλά απέκρυπτε τα πραγματικά στοιχεία της οικονομίας. «Το ΠΑΣΟΚ γνώριζε ότι το 6% έλλειμμα για το οποίο δεσμευόταν η προηγούμενη κυβέρνηση δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, ότι το έλλειμμα πήγαινε για διψήφιο αριθμό. Δεν το γνωρίζαμε ότι το έλλειμμα είχε ήδη φτάσει στο οχτάμηνο στο 10%, ότι η ΕΕ προειδοποιούσε από τον Ιούλιο για έλλειμμα μεγαλύτερο του 10%», έλεγαν οι ΠΑΣΟΚοι.
Η τριετία του μνημονίου τελικά άλλαξε τα πάντα μετά βεβαιότητας προς το χειρότερο. Οι πιο σημαντικές επιπτώσεις; Παρέτεινε για μία τριετία τουλάχιστον την ύφεση στην ελληνική οικονομία (άγνωστο έως πότε), οδήγησε σε μαρασμό την αγορά και εκτίναξε την ανεργία στο 27% (το επίσημο ποσοστό). Μείωσε τους μισθούς σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, ίσως και περισσότερο από 50%, ισοπέδωσε το κράτος πρόνοιας, κατάντησε τις συντάξεις-φιλοδώρημα, κατήργησε διαχρονικές πρόνοιες για τις εργασιακές σχέσεις, περιόρισε τον δημόσιο τομέα.
Διέλυσε την κοινωνική συνοχή, προκάλεσε μεγάλες κοινωνικές αντιδράσεις και δοκίμασε πολλές φορές τη λειτουργία του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, μεταφέροντας εξ αντικειμένου μέρος της εξουσίας από την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο στους δανειστές, που υπαγορεύουν σημαντικές πολιτικές αποφάσεις.
Σήμερα ο ελληνικός λαός ζει καταστάσεις Κατοχής. Και πουθενά δεν φαίνεται φως. Και το χειρότερο είναι ότι ο ΓΑΠ παρέδωσε με νόμους την κυριαρχία της Ελλάδας στην τρόικα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου