Η Κύπρος χρωστούσε την οικονομική της ανάταση μετά το 1974 σε
πολύ συγκεκριμένους παράγοντες. Σίγουρα η βάση ήταν και είναι η αυξημένη
επιβιωτική ικανότητα του Ελληνισμού της ιστορικής περιφέρειας. Οπως στη Βόρεια
Ηπειρο και στον Καύκασο, έτσι και στη Μικρή Ελλάδα του Νότου οι ακρίτες μας
πάντοτε επιδεικνύουν δεινή ικανότητα να επιβιώνουν μέσα σε αντίξοες συνθήκες. Η
ζωή μέσα στους κινδύνους οξύνει τον νου και την τόλμη. Ο εμφύλιος πόλεμος στον
Λίβανο το 1976 έστειλε το πρώτο κύμα κεφαλαίων και επιχειρήσεων στη ματωμένη
και ημικατεχόμενη από τον τουρκικό Αττίλα Κύπρο. Με πείσμα, δουλειά και τα ξένα
κεφάλαια που εισέρρευσαν, η Κύπρος στάθηκε πάλι στα πόδια της.
Η κατάρρευση
της Σοβιετικής ενωσης έστειλε ένα νέο τσουνάμι κεφαλαίων στο εξωτερικό και
πολλά από αυτά βρέθηκαν στην Κύπρο, όπου το νομικό καθεστώς των υπεράκτιων
εταιριών, η χαμηλή φορολογία, οι καλές επικοινωνίες και η πολιτική σταθερότητα
ενός μικρού ευρωπαϊκού κράτους, δημιούργησαν ένα θελκτικό περιβάλλον.
Η συγκέντρωση
τόσων τραπεζικών καταθέσεων κι εταιριών, η ανεξάρτητη πολιτική του αληθινού
εθνάρχη Τάσσου Παπαδόπουλου, με την απόρριψη του Σχεδίου Απαρτχάιντ/Ανάν για
την Κύπρο, και η θεμελίωση της επωφελούς εκμετάλλευσης των κυπριακών
κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου προκάλεσαν την εχθρότητα του ξένου
παράγοντα.
Η Γερμανία
παριστάνει την οσία, όμως η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική και βρομάει σαν
σάπιο βουρστ με μπαγιάτικο ξινολάχανο. Οι Γερμανοί είναι χειρότεροι απ’ όλους
και βαθύτατα διαφθορείς και διεφθαρμένοι. Απλά δεν είναι ψιλικατζήδες, σαν κάτι
ημετέρους. Δεν κάνουν απάτες με μπαμπάκια, καλαμπόκια και… αγγουροντομάτες.
Παίζουν με όπλα, χημικά, υψηλή τεχνολογία, ρύπους, ενέργεια. Λαδώνουν αβέρτα
και διαφθείρουν ολόκληρα πολιτικά συστήματα για να πουλήσουν. Ξεζουμίζουν με
οικονομικούς εκβιασμούς και διαπλοκή ολόκληρους λαούς, για να διασφαλίζουν την
ευημερία του δικού τους λαού και κυρίως τα υπερκέρδη των εταιριών τους. Και
παρά τον μύθο, δουλεύουν πολύ λιγότερο από εμάς τους «κακούς» Νοτίους.
Η Κύπρος ήταν
και είναι ένα πολύ ενοχλητικό αγκάθι, με τις κερδοφόρες προνομιακές σχέσεις της
με τη Ρωσία και τους πάμπλουτους επιχειρηματίες της. Και βέβαια μην πιστεύετε
τον μύθο ότι όλος αυτός ο πακτωλός είναι κλεμμένο, μαύρο χρήμα. Χιλιάδες,
χιλιάδων εταιρίες με διεθνή αληθινή επιχειρηματική δραστηριότητα επέλεξαν την
Κύπρο λόγω των προπεριγραφέντων νόμιμων πλεονεκτημάτων της Κυπριακής
Δημοκρατίας, του τραπεζικού και του φορολογικού συστήματος της.
Η εκβιαστική
κι αιφνιδιαστική επιβολή από το Eurogroup, λέγε με Γερμανία, του εξωφρενικού
«κουρέματος» στις καταθέσεις στις κυπριακές τράπεζες έχει κατεξοχήν ιδιοτελή
γεωπολιτικά, στρατηγικά κίνητρα, πλήττει σοβαρά, εκτός από τους Κύπριους
πολίτες, και τα ρωσικά συμφέροντα, κι έχει στόχο τις νέες πηγές ενέργειας.
Είναι μια πράξη πολέμου. Ενας Αττίλας με γερμανικές μπότες, που στόχο έχει την
ατίθαση Κύπρο και τη Ρωσία.
Ο τευτονικός
τσαμπουκάς λέγεται ότι θα κοστίσει εν μια νυκτί τουλάχιστον έξι δισεκατομμύρια
στους Ρώσους, με ενδεχόμενη ακόμη μεγαλύτερη χασούρα. Αυτό, διότι η ανακοίνωση
της φορολόγησης έγινε ύπουλα και αιφνιδιαστικά σε τριήμερο αργίας κι οι
κυπριακές τράπεζες θα παραμείνουν κλειστές τουλάχιστον μέχρι την ώρα που θα
διαβάζετε αυτές τις γραμμές.
Κι όποιος
γνωρίζει τους Ελληνες της Κύπρου, το πείσμα και το επιβιωτικό ένστικτό τους,
μπορεί να είναι σίγουρος ότι ούτε ψύλλος στον κόρφο του Νίκου Αναστασιάδη. Αν
δεν υπάρξει μια αιφνιδιαστική κίνηση εκτόνωσης, ένας ίσως ρωσικός από μηχανής
θεός, ο Κύπριος ηγέτης ξεκινάει με πλήρη απονομιμοποίηση της προεδρίας του,
πριν καλά καλά κάτσει στην καρέκλα, με λαϊκές ταραχές. Οι περίεργες «ανανικές»
επιλογές συμβούλων, που έχει ήδη κάνει, όπως ο γνωστός για τον βίο και την
πολιτεία του Μακάριος Δρουσιώτης, κι ο… μερακλής υπουργός Οικονομικών, δεν θα
έχουν καμία «συμβουλή» της προκοπής να του δώσουν για την αντιμετώπιση της
ανελέητης πραγματικότητας που θα φέρει τον κυπριακό Ελληνισμό σύσσωμο απέναντι
στον κ. Αναστασιάδη, αν «χαθεί η μπάλα».
Θα ήταν άδικο
να του χρεώσει κανείς την όλη κατάσταση της κυπριακής οικονομίας, την οποία η
προεδρία του κ. Χριστόφια παρέλαβε πλεονασματική από τα χέρια του Τάσσου και
την παρέδωσε στο κακό της χάλι στον Νίκο Αναστασιάδη. Το ζήτημα όμως από δω και
πέρα είναι αν και τι «πολιτικές δουλείες» έχει η νέα ηγεσία και πόσο θα
μπορέσει να σταθεί με τόλμη στο ύψος των περιστάσεων.
Ηδη το πλήγμα
στην κυπριακή οικονομία είναι θανάσιμο. Κανένας ξένος επιχειρηματίας,
επενδυτής, καταθέτης δεν θα ξεχάσει ότι σε μια νύχτα μέσα έχασε το 1/10 των
χρημάτων του, αν βέβαια ψηφιστεί το μέτρο από την κυπριακή Βουλή κι αν η τελική
ζημιά θα μείνει εκεί ή θα έχουμε ανατίναξη όλου του συστήματος με πανικό
μαζικής φυγής καταθέσεων και ξένων εταιριών. Θα περάσουν πολλά χρόνια για να
αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη του κοινού και των επιχειρηματιών στο κυπριακό
τραπεζικό σύστημα.
Ηδη ο ρωσικός
παράγοντας κινείται να προστατεύσει τα συμφέροντά του και οι αντίρροπες
δυνάμεις έδειξαν ξανά το αδίστακτο πρόσωπό τους. Η Κύπρος βρίσκεται γι’ άλλη
μια φορά στο μάτι του κυκλώνα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου