Το εμβόλιο του Καλαζάρ που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά πέρυσι στην Ελλάδα ήταν «Θείο» δώρο. Όχι μόνο για τον Πλούτο. Αλλά και για εμένα. Και αυτό διότι έχω δει σκυλιά φίλων μου χτυπημένα από το Καλαζάρ να κάνουν χημειοθεραπείες. Κάποια να τα καταφέρνουν, ενώ κάποια άλλα όχι.
Έτσι πάντα είχα τον φόβο το καλοκαίρι να τον βγάζω βόλτα στο πάρκο πριν νυχτώσει, στις διακοπές να τον ψεκάζω με ό,τι σιτρονέλα κυκλοφορούσε και να τον έχω κλεισμένο στο ξενοδοχείο. Διότι εάν το σκυλί το τσιμπήσει η σκνίπα, πιθανότητα του μεταδίδει τη νόσο και δεν είναι ούτε εύκολη ούτε βέβαιη η θεραπεία του.
Πέρυσι για πρώτη φορά κυκλοφόρησε το εμβόλιο για το Καλαζάρ. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα. Να ξεκινήσω τις δόσεις τον Μάρτιο, ώστε να έχει κάνει αντισώματα σε τρεις μήνες.
Την πρώτη δόση την έκανε τον Μάρτιο. Όπως άφησε ο Πλούτο να φανεί, δεν ήταν και ό,τι πιο ανώδυνο γι’ αυτόν. Είχε κατατονία, φαινόταν κουρασμένος και δεν είχε καθόλου διάθεση. Ούτε για παιχνίδι με το μπαλάκι του. Ανησύχησα.
Την επόμενη ημέρα το πρωί ξύπνησε με «κέφια». Έτρεχε, κουνούσε γρήγορα και νευρικά την ουρά του και πριν καν σηκωθώ από το κρεβάτι, πήγαινε και μου έδειχνε το λουρί του.
Ρώτησα την Μαρία, την κτηνίατρό του, και μου είπε ότι είναι φυσιολογικό, καθώς «εργάζεται» περισσότερο από το φυσιολογικό το ανοσοποιητικό του σύστημα για παράξει τα απαραίτητα αντισώματα.
Το ίδιο έγινε και στη δεύτερη δόση του εμβολίου που έγινε ένα μήνα μετά, αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Ίσως και επειδή ήξερα πλέον και δεν ανησύχησα.
Στην τρίτη δόση που έγινε επίσης ένα μήνα μετά, δεν εκδήλωσε καμία αλλαγή στη συμπεριφορά. Ήταν σαν αν μην το είχαμε κάνει.
Σημαντική η επανάληψη του εμβολίου
Το εμβόλιο, αλλά μόνο η μία δόση, θα πρέπει να ξαναγίνει την ίδια ημερομηνία που έγινε η τελευταία πέρυσι. Δηλαδή εάν κάποιος έκανε την τελευταία δόση τον Ιούνιο, θα πρέπει να κάνει και την αναμνηστική πάλι τον Ιούνιο.
Τα περιθώρια που υπάρχουν για να χάσει το σκυλί τα αντισώματά του είναι μικρά. Βάσει των κλινικών μελετών, οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να κάνουν μέσα στο μήνα την επαναληπτική δόση.
Εάν δεν το κάνουν, θα πρέπει μετά να κάνουν ξανά όλες τις δόσεις μαζί. Και τις τρεις από την αρχή, σαν να μην εμβολιάστηκε ποτέ γι’ αυτή την νόσο ο σκύλος. Κι αυτό διότι ξεχνιέται η «βιολογική μνήμη» του σκύλου.
Όσον αφορά τον αιματολογικό έλεγχο για Καλαζάρ που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια συστηματικά, δεν χρειάζονται πια. Τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις εμβολιασμένων σκύλων. Αλλά αυτό θα πρέπει να το αποφασίσει ο κτηνίατρος. Τα κριτήρια του είναι συνήθως η περιοχή που μένει ο σκύλος, η ηλικία του, η ράτσα, ίσως και κάποια άλλα.
Επίσης, σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα, καλό θα είναι το εμβόλιο του Καλαζάρ να γίνεται με απόσταση τουλάχιστον 15 ημερών από το υπόλοιπο «μπουκέτο» εμβολίων που κάνει ο σκύλος μία φορά τον χρόνο.
Έτσι πάντα είχα τον φόβο το καλοκαίρι να τον βγάζω βόλτα στο πάρκο πριν νυχτώσει, στις διακοπές να τον ψεκάζω με ό,τι σιτρονέλα κυκλοφορούσε και να τον έχω κλεισμένο στο ξενοδοχείο. Διότι εάν το σκυλί το τσιμπήσει η σκνίπα, πιθανότητα του μεταδίδει τη νόσο και δεν είναι ούτε εύκολη ούτε βέβαιη η θεραπεία του.
Πέρυσι για πρώτη φορά κυκλοφόρησε το εμβόλιο για το Καλαζάρ. Ήταν το πρώτο πράγμα που έκανα. Να ξεκινήσω τις δόσεις τον Μάρτιο, ώστε να έχει κάνει αντισώματα σε τρεις μήνες.
Την πρώτη δόση την έκανε τον Μάρτιο. Όπως άφησε ο Πλούτο να φανεί, δεν ήταν και ό,τι πιο ανώδυνο γι’ αυτόν. Είχε κατατονία, φαινόταν κουρασμένος και δεν είχε καθόλου διάθεση. Ούτε για παιχνίδι με το μπαλάκι του. Ανησύχησα.
Την επόμενη ημέρα το πρωί ξύπνησε με «κέφια». Έτρεχε, κουνούσε γρήγορα και νευρικά την ουρά του και πριν καν σηκωθώ από το κρεβάτι, πήγαινε και μου έδειχνε το λουρί του.
Ρώτησα την Μαρία, την κτηνίατρό του, και μου είπε ότι είναι φυσιολογικό, καθώς «εργάζεται» περισσότερο από το φυσιολογικό το ανοσοποιητικό του σύστημα για παράξει τα απαραίτητα αντισώματα.
Το ίδιο έγινε και στη δεύτερη δόση του εμβολίου που έγινε ένα μήνα μετά, αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Ίσως και επειδή ήξερα πλέον και δεν ανησύχησα.
Στην τρίτη δόση που έγινε επίσης ένα μήνα μετά, δεν εκδήλωσε καμία αλλαγή στη συμπεριφορά. Ήταν σαν αν μην το είχαμε κάνει.
Σημαντική η επανάληψη του εμβολίου
Το εμβόλιο, αλλά μόνο η μία δόση, θα πρέπει να ξαναγίνει την ίδια ημερομηνία που έγινε η τελευταία πέρυσι. Δηλαδή εάν κάποιος έκανε την τελευταία δόση τον Ιούνιο, θα πρέπει να κάνει και την αναμνηστική πάλι τον Ιούνιο.
Τα περιθώρια που υπάρχουν για να χάσει το σκυλί τα αντισώματά του είναι μικρά. Βάσει των κλινικών μελετών, οι ιδιοκτήτες θα πρέπει να κάνουν μέσα στο μήνα την επαναληπτική δόση.
Εάν δεν το κάνουν, θα πρέπει μετά να κάνουν ξανά όλες τις δόσεις μαζί. Και τις τρεις από την αρχή, σαν να μην εμβολιάστηκε ποτέ γι’ αυτή την νόσο ο σκύλος. Κι αυτό διότι ξεχνιέται η «βιολογική μνήμη» του σκύλου.
Όσον αφορά τον αιματολογικό έλεγχο για Καλαζάρ που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια συστηματικά, δεν χρειάζονται πια. Τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις εμβολιασμένων σκύλων. Αλλά αυτό θα πρέπει να το αποφασίσει ο κτηνίατρος. Τα κριτήρια του είναι συνήθως η περιοχή που μένει ο σκύλος, η ηλικία του, η ράτσα, ίσως και κάποια άλλα.
Επίσης, σύμφωνα με τα επιστημονικά δεδομένα, καλό θα είναι το εμβόλιο του Καλαζάρ να γίνεται με απόσταση τουλάχιστον 15 ημερών από το υπόλοιπο «μπουκέτο» εμβολίων που κάνει ο σκύλος μία φορά τον χρόνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου