Την πρώτη φορά που ο Rajibuddin Mandal, γιατρός από το Μπέρμιγχαμ της Αγγλίας, δοκίμασε την τύχη του στην online αγορά συναλλάγματος, έχασε 2.000 στερλίνες. Η εμπειρία αυτή τον δίδαξε ότι η αγορά ξένου συναλλάγματος είναι υπερβολικά μεγάλη, περίπλοκη και επικίνδυνη για έναν ερασιτέχνη επενδυτή όπως αυτός. Αποφάσισε, λοιπόν, να ζητήσει βοήθεια από επαγγελματίες.
Στις αρχές του 2013, βρήκε ένα site στο Ιντερνετ που φαινόταν ιδανικό γι' αυτόν, το secureinvestment.com, το οποίο παραδεχόταν, βεβαίως, ότι το trading συναλλάγματος, είναι επικίνδυνο.
“Το 90% των traders στην αγορά συναλλάγματος καταλήγουν να χάσουν τα χρήματα τους”, ανέφερε χαρακτηριστικά. Ωστόσο, το Secure Investment τόνιζε ότι πρόσφερε κάτι ασφαλέστερο: Αποφάσιζε τις συναλλαγές για λογαριασμό του πελάτη, εγγυόμενο το αρχικό κεφάλαιο. Αυτό σήμαινε, όπως σκέφτηκε ο Mandal, ότι ακόμη κι αν δεν έβγαζε χρήματα, στην χειρότερη περίπτωση δεν θα έχανε το αρχικό του κεφάλαιο, όπως αναφέρει το Bloomberg Markets στο τεύχος του Δεκεμβρίου.
Το Secure Investment ανέφερε ότι οι καθημερινές συναλλαγές του ξεπερνούσαν τα 4,8 δισεκατομμύρια δολάρια για περισσότερους από 100.000 επενδυτές σε 140 χώρες. Η εταιρεία δημοσίευε τις συναλλαγές της κάθε ημέρα, παρουσιάζοντας τους νικητές και τους ηττημένους. Το site υποστήριζε ότι οι επενδυτές έχουν κατά μέσο όρο καθαρά κέρδη 1% κάθε μέρα συναλλαγών τα τελευταία 5 χρόνια.
Μάλιστα, ο Mandal παρακολούθησε βίντεο με μαρτυρίες ικανοποιημένων πελατών, μεταξύ των οποίων κι ένας που διατεινόταν ότι οι επενδύσεις τους έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και αυτός ετοιμάζεται για μία χαλαρή συνταξιοδότηση.
Τους τελευταίους τρεις μήνες, ο 41χρονος Μandal παρακολουθούσε με προσοχή τις αναρτήσεις των αποτελεσμάτων του trading της Secure Investment στο διαδίκτυο. “Δεν υπήρχε το παραμικρό που θα έκανε πιστεύω ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα”, λέει.
Το site διευκρίνιζε επίσης ότι ακόμη και με καθημερινά κέρδη 1% κατά μέσο όρο, οι επενδυτές δεν θα έπρεπε να περιμένουν ετήσιες αποδόσεις. Αλλά και σε αυτήν την περίπτωση τα ετήσια κέρδη τους θα ήταν 250%- ή 25 φορές πάνω- οι ετήσιες αποδόσεις του Standard & Poor’s 500, συμπεριλαμβανομένων των μερισμάτων, τα τελευταία 50 χρόνια. Βεβαίως, το site δεν αναλάμβανε τέτοια δέσμευση.
Το Μάιο και τον Ιούνιο του 2013, ο Mandal και η σύζυγός του, Wasima, επίσης γιατρός, επένδυσαν 30.000 δολάρια ο καθένας στη Secure, η οποία απαιτούσε από τους πελάτες της τη χρήση αμερικανικών δολαρίων.
Ακολουθώντας τις οδηγίες των υπευθύνων της εταιρείας, οι Mandal μετέφεραν τα χρήματά τους σε Αυστραλία και Κύπρο, όπου άνοιξαν τραπεζικούς λογαριασμούς.
Μπαίνοντας στο site της εταιρείας καθημερινά, έβλεπαν τη Secure να διαπραγματεύεται το δολάριο έναντι του ευρώ. Σύμφωνα με τον ιστότοπο, οι λογαριασμοί τους είχαν εκτοξευτεί στα 245.000 δολάρια, σημειώνοντας 4πλάσια αύξηση σε μόλις 10 μήνες.
Ο Μandal αποφάσισε να αποσύρει κάποια χρήματα το Μάρτιο. Απαντώντας του με email, η Secure του ζήτησε να περιμένει λίγο, επικαλούμενη θέματα που σχετίζονται με τους Κανόνες Φορολογικής Συμμόρφωσης (FATCA) των ΗΠΑ, οι οποίοι έχουν στόχο να πατάξουν τη φοροδιαφυγή των Αμερικανών πολιτών που έχουν λογαριασμούς στο εξωτερικό. Κάτι που φυσικά δεν είχε καμία σχέση με τον Mandal, ο οποίος ήταν Βρετανός πολίτης. Η ηλεκτρονική αλληλογραφία συνεχίστηκε ώσπου στις 30 Απριλίου ο Mandal έλαβε ένα email, που τον ενημέρωνε ότι βρισκόταν σε εξέλιξη τεχνολογικής αναβάθμισης του συστήματος.
Πολλά τα θύματα
Την επόμενη μέρα, ο ιστότοπος σταμάτησε να λειτουργεί. Για πάντα. Τα χρήματα της οικογένειας Μandal εξαφανίστηκαν μαζί με την εταιρεία. Το ίδιο συνέβη με τις επενδύσεις πολλών άλλων σε όλον τον κόσμο. Οι απώλειες των επενδυτών εκτιμάται ότι ξεπερνούν συνολικά το 1 δισεκατομμύριο δολάρια, με βάση τα στοιχεία που είχε αναρτήσει η Secure στον ιστότοπό της και είχε παρακολουθήσει το Bloomberg Markets δύο μήνες προτού το site κλείσει.
Πελάτες της Secure από 11 χώρες σε πέντε ηπείρους είδαν τα χρήματά τους να γίνονται καπνός. Eικοσιπέντε επενδυτές, που μίλησαν στο Bloomberg Markets, δήλωσαν ότι η Secure, η οποία ιδρύθηκε στον Παναμά το 2008, είχαν λάβει οδηγίες να καταθέσουν τα χρήματά τους σε τράπεζες στην Αυστραλία, την Κύπρο, τη Λετονία και την Πολωνία.
Η Secure ουδέποτε αποκάλυψε την πραγματική έδρα της, παρέχοντας στους πελάτες ορισμένες τράπεζες και ονόματα συνεργαζόμενων εταιρειών. Τους εξαπάτησε δημιουργώντας ένα σκηνικό, που περιλάμβανε ένα πλαστό επιτυχημένο ιστορικό και κατ' επέκταση πλαστή καλή φήμη, μέσω μιας έξυπνα διαμορφωμένης ιστοσελίδας. Τίποτα δεν ήταν αλήθεια. Ούτε γραφεία υπήρχαν, ούτε πολυπληθές προσωπικό, όπως ισχυριζόταν η εταιρία. Ακόμη και οι ικανοποιημένοι πελάτες, που λειτουργούσαν ως σειρήνες για τους ανυποψίαστους επενδυτές, ήταν ηθοποιοί.
Ο άνθρωπος, που παρουσιαζόταν ως CEO της Secure, χρησιμοποιούσε το όνομα Michael Sterling. Στο βίντεο γνωριμίας της εταιρείας, ο γενειοφόρος άνδρας περιέγραφε τον ενθουσιασμό του για τη Secure, λέγοντας ότι “είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτερο αίσθημα όταν κάνεις κάτι, νέο, ασυνήθιστο και διαφορετικό από αυτό που κάνουν οι πολλοί. Στο ίδιο βίντεο ο Sterling απευθύνεται στους υπαλλήλους της εταιρείας στα σύγχρονα γυάλινα γραφεία τους, ενώ παρεμβάλλονται διάφορες εικόνες από εμβληματικά σημεία του Mανχάταν, όπως η Wall Street, h Times Square και το ξενοδοχείο Waldorf Astoria.
Μεγάλη επισκεψιμότητα
Το περίεργο είναι ότι ουδείς αντιλήφθηκε τη μεγάλη απάτη. Το Μάρτιο ο ιστότοπος της Secure ήταν δημοφιλέστερος ακόμη και από το Forex.com, που διαχειρίζεται η Gain Captial Holding, η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρεία με έδρα τις ΗΠΑ στο trading συναλλάγματος, σύμφωνα με το Alexa.com, μία μονάδα Amazon.com. Η λέξη- κλειδί, που οδηγούσε τους χρήστες στη Secure, ήταν “ασφαλής επένδυση” (secure investment).
“Θέλω αυτοί οι άνθρωποι να συλληφθούν ώστε στο μέλλον να μην τολμήσει κανείς να κάνει κάτι τέτοιο”, λέει ο Μandal. “Είναι πολύ σημαντικό να κινηθούμε εναντίον τους. Πιστεύω ότι πρέπει να μπουν οπωσδήποτε φυλακή”.
Το θέμα είναι ότι η Secure αποτελεί το απόλυτο παράδειγμα “εταιρείας φάντασμα”. Δεν υπάρχουν γραφεία, δεν υπάρχουν ονόματα. Αυτό που υπάρχει είναι μόνο μία ιντερνετική παρουσία. Η δίωξη δεν θα είναι εύκολη.
“Ο νόμος θα πρέπει να επικεντρωθεί στους τραπεζικούς λογαριασμούς, τις μεταφορές χρημάτων και τις οικονομικές συναλλαγές- με τη διεθνή συνεργασία και λίγη τύχη- που χρησιμοποιήθηκαν από τις ανώνυμες εταιρείες-φαντάσματα, που κρύβονται πίσω από τους επιτήδειους και τα κλεμμένα κεφάλαια”, τονίζει ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Levin από το Μίσιγκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου