Οι ιστορίες από εκείνη τη φρικτή ημέρα και τους μήνες που ακολούθησαν, όπου ολόκληρη η πόλη νέκρωσε κυριολεκτικά, είναι χιλιάδες. Οι πιο παλιοί θυμούνται με... ανατριχίλα την ιστορία, στα όρια του θρύλου, ότι κυκλοφορούσε μια μαυροφορεμένη γυναίκα επί μέρες στην πόλη, έμπαινε στα ταξί και προμήνυε «μεγάλο κακό».
Το βράδυ της 20ής Ιουνίου είχε κουφόβραση. Λίγα λεπτά μετά τις 11 το βράδυ η Θεσσαλονίκη «χτυπήθηκε». Εκατοντάδες χιλιάδες ψυχές στριμώχτηκαν κάτω από τραπέζια και καμάρες κουφωμάτων, έτρεξαν στις σκάλες πολυκατοικιών για να προλάβουν να βγουν από τα κτίρια. Ουρλιαχτά, πανικός, φόβος. Η εικόνα των 12ώροφων πολυκατοικιών στην οδό Λαγκάδα να ταλαντεύονται σαν παιδικό παιχνίδι ακόμη σοκάρει όσους τη φέρνουν στη μνήμη τους. Για δευτερόλεπτα σταμάτησε ο χρόνος και ολόκληρη η Βόρεια Ελλάδα άκουσε το ουρλιαχτό του Εγκέλαδου. Μετά σιωπή.
Εκατοντάδες αντίσκηνα στήθηκαν στις μεγάλες αλάνες της πόλης, αλλά και στις αυλές των σχολείων. Η πολεοδομία εξέταζε τις πολυκατοικίες της πόλης και ανάλογα με το μέγεθος των ζημιών κολλούσε τη σχετική σήμανση. Υπήρχαν τρία χρώματα: κόκκινο (ακατάλληλο), κίτρινο (με ζημιές αλλά κατοικήσιμο), πράσινο (κατάλληλο).
Από το βράδυ της Τρίτης 20ής Ιουνίου σχηματίστηκαν ουρές αυτοκινήτων και μποτιλιάρισμα στις εξόδους της πόλης για την Πιερία και τη Χαλκιδική. Η Θεσσαλονίκη άδειασε, τα παιδιά πήγαν για διακοπές στον παππού και στη γιαγιά στο χωριό ή σε κατασκηνώσεις. Η πόλη επανήλθε στα πρώτα φοβισμένα βήματα ζωής ουσιαστικά το φθινόπωρο.
Το επόμενο πρωί φάνηκαν οι καταστροφικές συνέπειες. 49 νεκροί, οι 29 εκ των οποίων στην πολυκατοικία της πλατείας Ιπποδρομίου, 220 τραυματίες και περίπου 800.000 άστεγοι στον νομό.
Η πολυκατοικία στην Ιπποδρομίου που έθαψε 29 ενοίκους!
Στην πλατεία Ιπποδρομίου συναντά κανείς σήμερα το Κέντρο Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης στο Μέγαρο Μπίλλη. Η πολυκατοικία που βρισκόταν στο σημείο κατέρρευσε και 29 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο Θόδωρος Κατσικάς διατηρεί ακόμη και σήμερα ραφείο στην οδό Μανουσογιαννάκη, λίγα μέτρα μακριά από το σημείο όπου βρισκόταν η πολυκατοικία.
«Επέστρεψα στο σπίτι μου και βρήκα τη σύζυγό μου. Είχε ενός έτους το ένα μας παιδί στην αγκαλιά και το δεύτερο στην κοιλιά. Κάθισα να δω στην τηλεόραση την ταινία «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» με τον Φούντα. Λίγα λεπτά μετά τις 11 συνέβη. Καθίσαμε με τους γείτονες αντάμα σε ένα ραδιοφωνάκι. Εκεί ακούσαμε ότι είχε καταρρεύσει πολυκατοικία στην Ιπποδρομίου. Ξημερώματα ξεκίνησα για το μαγαζί, δεν ξέραμε ποια πολυκατοικία είχε πέσει. Εκεί όπου μέχρι πριν από λίγες ώρες στεκόταν αυτό το θηρίο, πλέον υπήρχε ένα γκροτέσκο κενό. Μπάζα παντού και σκόνη, απίστευτη σκόνη παντού, δύο δάχτυλα είχε μέσα στο μαγαζί» περιγράφει ο κ. Κατσικάς.
Στο ραφείο του κ. Κατσικά βρήκαμε τον Βασίλειο Κωστάκη και τον Νίκο Ρένγκο, που είδαν μπροστά στα μάτια τους να καταρρέει η πολυκατοικία. «Η πολυκατοικία δεν έπεσε αμέσως. Πέρασαν 5-6 λεπτά από το φοβερό ταρακούνημα και ξαφνικά βυθίστηκε σαν φτιαγμένη από χώμα. Σοκαριστήκαμε, τα χάσαμε, νιώθαμε ότι είχαμε ψευδαισθήσεις» θυμάται ο κ. Ρένγκος.
«Βοηθούσαμε κι εμείς, βρήκαμε ένα παιδί κλεισμένο μέσα σε ντουλάπα, σώθηκε επειδή το είχαν βάλει εκεί οι γονείς του. Εκείνοι, ωστόσο, δεν γλίτωσαν. Βρήκαμε και μια ηλικιωμένη που είχε καθίσει στην κουνιστή πολυθρόνα της, στον 7ο όροφο της οικοδομής. Δεν κουνήθηκε, ακόμη κι όταν έπεσε η πολυκατοικία. Εκεί την βρήκαμε ζωντανή μέσα στα χαλάσματα, στην κουνιστή πολυθρόνα της» περιέγραψε ο κ. Κωστάκης.
Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή και ο εργολάβος του κτιρίου, με τη σύζυγο και το παιδί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου