Το δημοσίευμα βασίστηκε σε οδηγό για το National Geographic του Νταν Μπούτνερ ο οποίος μελετά λαούς με ηλικίες ρεκόρ κι είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί το νησί, να συνομιλήσει με ντόπιους αλλά και γιατρούς που του μίλησαν για το υψηλό ποσοστό μακροζωίας. Πέρα από αυτό όμως του αποκάλυψαν και μυστικά όπως τα βότανα, τον καλό ύπνο και την έλλειψη άγχους. «Μιλώντας με τον γιατρό Ηλία Λεριάδη μου είπε ότι ο κόσμος μένει ξύπνιος μέχρι αργά. “Ξυπνούμε αργά και πάντα κοιμόμαστε το μεσημέρι. Δεν ανοίγω το ιατρείο μου πριν τις έντεκα το πρωί, γιατί κανείς δεν έρχεται πιο νωρίς. Παρατηρήσατε ότι κανείς δε φορά ρολόι εδώ. Όταν καλείς κάποιον για μεσημεριανό φαγητό μπορεί να έρθει στις δέκα ή στις έξι το απόγευμα. Απλά, δεν δίνουμε σημασία στην ώρα εδώ”, μου είπε ο γιατρός», γράφει χαρακτηριστικά ο Μπούτνερ.
Κάνει δε ειδική αναφορά σε όσα έμαθε από τον γιατρό σχετικά με την κατανάλωση αφεψημάτων, όπως το τσάι του βουνού, τη μαντζουράνα, το φλισκούνι, το δενδρολίβανο που «οι άνθρωποι εδώ πιστεύουν ότι είναι φάρμακα. Όπως και το μέλι το οποίο χρησιμοποιούν για τα πάντα, από την θεραπεία πληγών, ξενύχτια ακόμα και τη γρίπη. Οι ηλικιωμένοι ξεκινούν την ημέρα τους με ένα κουτάλι γεμάτο μέλι. Το παίρνουν σαν φάρμακο». Ο Μπούτνερ μάλιστα συζήτησε με ηλικιωμένους άνω των ενενήντα ετών, που του μίλησαν για τον καθαρό αέρα του νησιού και το καλό κρασί. Ενώ μια γυναίκα που ήταν 101 ετών του είπε ότι «απλά ξεχνάμε να πεθάνουμε»!
Ο ερευνητής μάλιστα εντυπωσιασμένος από το υψηλό ποσοστό μακροζωίας στην Ικαρία αναρωτιέται για ποιο λόγο στην κοντινή Σάμο οι άνθρωποι που αναπνέουν τον ίδιο καθαρό αέρα, τρώνε φρέσκο ψάρι από την ίδια θάλασσα, αυγά, γάλα και πίνουν κρασί, ζουν όσο οι υπόλοιποι Ελληνες. Όπως τονίζει ο Μπούτνερ λοιπόν «Αυτό είναι που κάνει την φόρμουλα των Ικαριωτών τόσο δελεαστική».
http://www.nytimes.com/2012/10/28/magazine/the-island-where-people-forget-to-die.html?pagewanted=1&_r=2&
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου