Απολαυστικός Wolfgang Münchau, στον Spiegel σήμερα:
“Τι θα συνέβαινε άραγε, άν ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων πίστευε πραγματικά ότι στις 21 Δεκεμβρίου θα συμβεί το τέλος του κόσμου, όπως – υποτίθεται – προφήτευσαν οι ιερείς των Μάγια;
Αυτή η πίστη θα είχε τεράστιες οικονομικές συνέπειες και μάλιστα θετικές.
Κανένας δεν θα σκοτιζόταν για τα δεκαετή ομόλογα της Ισπανίας, αφού κανένα ομόλογο δεν θα προλάβαινε να “κουρευτεί”. Η παγκόσμια κρίση χρέους θα τέλειωνε μονομιάς, και ως συνέπεια θα σωζόταν και το Ευρώ. Η Angela Merkel θα έβγαινε στην TV και θα μας έλεγε ότι “στην πολιτική της κατά της κρίσης χρωστούμε αυτό το θαύμα”.
Ταυτόχρονα θα είχαμε το μεγαλύτερο οικονομικό “μπούμ” όλων των εποχών. Οι τράπεζες θα χορηγούσαν πάλι πιστώσεις. Κανείς δεν θα σκοτιζόταν για την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των χρεών ή για την επάρκεια των τραπεζικών ιδίων κεφαλαίων. Όλος ο κόσμος θα έτρεχε να ψωνίσει μέχρι τελικής πτώσεως. Στην Κίνα θα μετέτρεπαν επιτέλους τις επενδύσεις σε ιδιωτική κατανάλωση. Ακόμη και οι τόσο συντηρητικοί – υποτίθεται – Γερμανοί καταναλωτές, θα έτρεχαν ασυγκράτητοι και μέσα σε λίγες μέρες θα άδειαζαν όλα τα ράφια του Media Markt.
Από τον αρνητικό φαύλο κύκλο στον οποίο έχει εγκλωβιστεί η Νότια Ευρώπη, θα γεννιόταν μια αυτοτροφοδοτούμενη ανάπτυξη και επιτόκια που πέφτουν. Και η Merkel θα προσποιηθεί ότι όλα αυτά τα είχε στήσει με ακρίβεια και ευφυΐα, και θα μας έπειθε τόσο, ώστε θα κέρδιζε τις Βουλευτικές εκλογές το Σεπτέμβριο 2013 με απόλυτη πλειοψηφία.
Η προφητευμένη καταστροφή του κόσμου είναι η ιδεώδης λύση για την κρίση του Ευρώ, με δύο προϋποθέσεις: Αρκεί να την πιστέψει ένας επαρκώς μεγάλος αριθμός ανθρώπων και αρκεί βέβαια να μην συμβεί πραγματικά. Πιθανότατα η υπόθεση αυτή θα αποτύχει σε μία από τις δυο αυτές προϋποθέσεις.
Όμως, από την άλλη πλευρά, ένας επαρκώς μεγάλος αριθμός ανθρώπων πιστεύει σε ένα ακόμη πιό μυστήριο παραμύθι – συγκεκριμένα ότι μεγάλες χώρες μπορούν να εξυγιάνουν τα οικονομικά τους μέσω λιτότητας. Έτσι ακόμη και το σχέδιο με την προφητευμένη καταστροφή του κόσμου, ίσως δεν είναι και τόσο παράλογο όσο φαίνεται “.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου