Την εξέλιξη της Ελλάδας σε πρωταθλήτρια στο ευρωπαϊκό yachting έχει ως στόχο η κυβέρνηση, αφού το σκάφος αναψυχής έχει την ιδιότητα να φέρνει έσοδα στο κράτος και να δημιουργεί θέσεις απασχόλησης. Οι αριθμοί είναι συντριπτικά σε βάρος της Ελλάδας, καθώς περίπου 140.000 σκάφη αναψυχής φιλοξενεί η γειτονική Ιταλία, περίπου 230.000 η Γαλλία και μόλις 16.000-17.000 η Ελλάδα. Την ίδια ώρα, όμως, ο φορολογικός μηχανισμός δεν πρόκειται να χαριστεί σε όσους έχουν από θαλαμηγό μέχρι… βάρκα με κουπιά. Εκείνος που θέλει να έχει ένα μικρό φουσκωτό για να κάνει τα μπάνια του ή να πηγαίνει για ψάρεμα θα πληρώσει. Ο λογιστής-φοροτεχνικός Αντώνης Μουζάκης αποτύπωσε μιλώντας στο «business stories» τον φορολογικό χάρτη για όλους όσοι έχουν πλεούμενο.
«Θα ήθελα να αρχίσω από τα γενικά ώστε να αποτυπωθεί πλήρως η εικόνα. Ο νέος Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος (ν.4172/2013) ορίζει στο άρθρο 31 ότι το εισόδημα των φυσικών προσώπων προσδιορίζεται με αντικειμενικό τρόπο, λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική ετήσια δαπάνη του φορολογουμένου, της συζύγου του και των εξαρτώμενων μελών του, η οποία υπολογίζεται με βάση τις αντικειμενικές δαπάνες (τεκμαρτό εισόδημα) των εξής στοιχείων: κύριες και δευτερεύουσες κατοικίες, ιδιοκατοικούμενες, μισθωμένες ή δωρεάν παραχωρούμενες - επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης, μεικτής χρήσης και τύπου jeep - σκάφη αναψυχής - αεροσκάφη, ελικόπτερα, ανεμόπτερα - δεξαμενές κολύμβησης (πισίνες) - δίδακτρα ιδιωτικών σχολείων - μισθοί οικιακών βοηθών, οδηγών αυτοκινήτων, δασκάλων και λοιπού προσωπικού - ελάχιστη αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης των 3.000 ευρώ για τους άγαμους και των 5.000 ευρώ για τους έγγαμους». Και ο κ. Μουζάκης συνεχίζει με τη φορολόγηση των ιδιοκτητών σκαφών:
«Αναφορικά με τα σκάφη αναψυχής, η ετήσια αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης προσδιορίζεται με βάση τα σκάφη ιδιωτικής χρήσης, κυριότητας ή κατοχής του φορολογουμένου, της συζύγου του ή των προσώπων που τους βαρύνουν, εκτιμάται με βάση το κόστος τελών ελλιμενισμού, ασφαλίστρων, καυσίμων, συντήρησης και πρακτόρευσης και ορίζεται ανάλογα με τα μέτρα συνολικού μήκους του σκάφους». Πιο συγκεκριμένα:
Α) Προκειμένου για μηχανοκίνητα σκάφη ανοικτού τύπου (χωρίς χώρο ενδιαίτησης), ταχύπλοα και μη, μήκους μέχρι 5 μέτρα, στο ποσό των 4.000 ευρώ, ενώ για τα άνω των 5 μέτρων το ποσό αυξάνεται κατά 2.000 το μέτρο.
Β) Για μηχανοκίνητα σκάφη ανοικτού τύπου, ταχύπλοα και μη, μεγαλύτερα των 5 μέτρων με χώρο ενδιαίτησης, η ετήσια αντικειμενική δαπάνη διαβίωσης προσδιορίζεται ανάλογα με το μήκος, όπως παρουσιάζεται στον πίνακα αριστερά.
Σύμφωνα με τον κ. Μουζάκη, τα ποσά της ετήσιας τεκμαρτής δαπάνης για τα μηχανοκίνητα σκάφη ανοικτού τύπου (με χώρο ενδιαίτησης), ταχύπλοα και μη (βλέπε πίνακα), μειώνονται κατά 50% όταν πρόκειται για ιστιοφόρα σκάφη. Κατά το ίδιο ποσοστό (50%) μειώνονται και για πλοία αναψυχής που έχουν κατασκευαστεί ή κατασκευάζονται στην Ελλάδα εξ ολοκλήρου από ξύλο, τύπων τρεχαντήρι, βαρκαλάς, πέραμα, τσερνίκι και λίμπερτι, που προέρχονται από τη ναυτική παράδοση. Για σκάφη με μόνιμο πλήρωμα ναυτολογημένο για ολόκληρο ή μέρος του έτους, στην παραπάνω δαπάνη προστίθεται και η αμοιβή του πληρώματος.
«Ολα τα παραπάνω εφαρμόζονται ανάλογα και για τα σκάφη αναψυχής με ξένη σημαία. Η αντικειμενική δαπάνη δεν εφαρμόζεται για σκάφη αναψυχής ιδιωτικής χρήσης κυριότητας ή κατοχής μόνιμων κατοίκων εξωτερικού, ενώ τα σκάφη επαγγελματικής χρήσης δεν λαμβάνονται υπόψη για την αντικειμενική δαπάνη», επισημαίνει ο κ. Μουζάκης στο «b.s.» και συμπληρώνει: «Ακινησία σκαφών αναγνωρίζεται αρκεί να συνυποβληθεί με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος η βεβαίωση της αρμόδιας Λιμενικής Αρχής για το ακριβές χρονικό διάστημα της ακινησίας, όπως προκύπτει από τις αντίστοιχες καταχωρήσεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου