Πριν από λίγο καιρό υπήρξε μία ηχηρή αποχώρηση από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Ο κ. Σπινέλλης παραιτήθηκε από την θέση του Γενικού Γραμματέα Πληροφοριακών Συστημάτων και έκανε λόγο για το σύστημα 4-4-2. Όχι, δεν είναι ποδοσφαιρόφιλος. Μιλούσε για κάτι που είναι γνωστό σε όλους και το οποίο φαίνεται να μην γνωρίζουν μόνο οι πολιτικοί μας.
Διαβάστε τι δήλωσε στην εφημερίδα Καθημερινή: «Όταν ανέλαβα, μπήκα στο σύστημα ελέγχου και διασταυρώσεων των φορολογουμένων (...) κατάλαβα ότι επί χρόνια στέλνονταν σε όλες τις εφορίες στοιχεία των επιλήψιμων διασταυρώσεων όλης της χώρας με αποτέλεσμα εκείνες να απαντούν με εντελώς ασαφή στοιχεία και το υπουργείο να μη μπορεί να διαπιστώσει ποιες κάνουν τη δουλειά τους και ποιες όχι».
Έφτιαξε λοιπόν με τους συνεργάτες του, όπως αναφέρει ο ίδιος, ένα πρόγραμμα που εξειδίκευε τις περιπτώσεις φοροδιαφυγής ανά περιοχή, ωστόσο ακόμη και με αυτό, οι εφορίες άφηναν τις περιπτώσεις να χρονίζουν στα συρτάρια τους. Παράλληλα, το γραφειοκρατικό σύστημα ήταν τόσο πολύπλοκο και δυσκίνητο που ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να επιλέξει τους διευθυντές του και δε μπορούσε να ανταμείψει αυτούς που πραγματικά δούλευαν, ενώ υπήρχαν άλλοι που απλά περίμεναν άπραγοι να σχολάσουν και έπαιρναν περισσότερα χρήματα.
Καταλαβαίνοντας ότι για να γίνει σωστά η δουλειά θα πρέπει να είναι κάποιος να τους πιέζει και επισημαίνοντας ότι δεν είναι αυτή η θέση που θα ήθελε, υπέβαλε την παραίτησή του.
Τι καταλάβατε; Μήπως ότι το παιγνίδι είναι στημένο; Μήπως ότι δεν έχουμε ελπίδα να γλιτώσουμε από τον εφιάλτη; Μήπως ότι πρόκειται για μία τεράστια βιομηχανία που δεν θέλουν καν να ακουμπήσουν;
Τόσο καιρό μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Αντί να προχωρήσουν στην απλούστευση των φορολογικών νόμων και στην μεταρρύθμιση του συστήματος, περιφέρονται άσκοπα στην έρημο. Δήθεν προσπαθούν να μαζέψουν νέους φόρους, όταν αποδεδειγμένα δεν είναι σε θέση να μαζέψουν ούτε τους παλιούς. Πειραματίζονται με νέα μέτρα, όπως με την εξίσωση του φόρου του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης. Και τι κατάφεραν; Πάγωσαν όλη την Ελλάδα.
Με το 4-4-2 , όμως, δεν ασχολήθηκε κάποιος από αυτούς. Δεν βρέθηκε ένας δικαστικός λειτουργός να φωνάξει τον κ. Σπινέλλη και να ξεκινήσει μία έρευνα με βάση τα όσα κατήγγειλε δημόσια ο κρατικός αξιωματούχος.
Ένα άδικο φορολογικό σύστημα, μία βιομηχανία διαφθοράς, δεν θεραπεύονται με δημόσιες σχέσεις και τιτιβίσματα στο διαδίκτυο. Αλλά για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση χρειάζεται κύρια και πάνω απ’ όλα να υπάρχει πολιτική βούληση. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος, όσο ικανός κι αν είναι, να σηκώσει το βάρος ενός τέτοιου έργου.
Για να μην παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας, δεν υπάρχει πιθανότητα να δούμε κάτι ουσιαστικό στον τομέα των επενδύσεων αν δεν ξεκαθαρίσει το τοπίο στο φορολογικό. Αν δεν έχουμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και έναν φοροεισπρακτικό μηχανισμό που να λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο για το δημόσιο συμφέρον. Δηλαδή με το σύστημα 10 - 0 και όχι με το 4-4-2, το 5-5-1, το 4-4-3 και δεν ξέρω ποιο άλλο. Μόνο το 10-0 και μέσα σε ένα καθεστώς διαφάνειας θα έχει αποτέλεσμα. Όλα τα υπόλοιπα, οι δήθεν καινοτομίες με τις οποίες χάνουν τον χρόνο τους, δεν έχουν νόημα.
Αν δεν θέλουμε να το κάνουμε, είτε επειδή προστατεύουμε τους συνδικαλιστές - κομματάρχες μας είτε επειδή δεν θέλουμε να θίξουμε επιχειρηματικά συμφέροντα που ζουν και αναπνέουν μέσα σε αυτό το καθεστώς της δυσοσμίας, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Δικαίωμά μας, αλλά να μην περιμένουμε ότι θα έρθουν ξένοι επενδυτές πρόθυμοι να βάλουν το κεφάλι τους μέσα στις... αναθυμιάσεις.
Διαβάστε τι δήλωσε στην εφημερίδα Καθημερινή: «Όταν ανέλαβα, μπήκα στο σύστημα ελέγχου και διασταυρώσεων των φορολογουμένων (...) κατάλαβα ότι επί χρόνια στέλνονταν σε όλες τις εφορίες στοιχεία των επιλήψιμων διασταυρώσεων όλης της χώρας με αποτέλεσμα εκείνες να απαντούν με εντελώς ασαφή στοιχεία και το υπουργείο να μη μπορεί να διαπιστώσει ποιες κάνουν τη δουλειά τους και ποιες όχι».
Έφτιαξε λοιπόν με τους συνεργάτες του, όπως αναφέρει ο ίδιος, ένα πρόγραμμα που εξειδίκευε τις περιπτώσεις φοροδιαφυγής ανά περιοχή, ωστόσο ακόμη και με αυτό, οι εφορίες άφηναν τις περιπτώσεις να χρονίζουν στα συρτάρια τους. Παράλληλα, το γραφειοκρατικό σύστημα ήταν τόσο πολύπλοκο και δυσκίνητο που ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να επιλέξει τους διευθυντές του και δε μπορούσε να ανταμείψει αυτούς που πραγματικά δούλευαν, ενώ υπήρχαν άλλοι που απλά περίμεναν άπραγοι να σχολάσουν και έπαιρναν περισσότερα χρήματα.
Καταλαβαίνοντας ότι για να γίνει σωστά η δουλειά θα πρέπει να είναι κάποιος να τους πιέζει και επισημαίνοντας ότι δεν είναι αυτή η θέση που θα ήθελε, υπέβαλε την παραίτησή του.
Τι καταλάβατε; Μήπως ότι το παιγνίδι είναι στημένο; Μήπως ότι δεν έχουμε ελπίδα να γλιτώσουμε από τον εφιάλτη; Μήπως ότι πρόκειται για μία τεράστια βιομηχανία που δεν θέλουν καν να ακουμπήσουν;
Τόσο καιρό μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Αντί να προχωρήσουν στην απλούστευση των φορολογικών νόμων και στην μεταρρύθμιση του συστήματος, περιφέρονται άσκοπα στην έρημο. Δήθεν προσπαθούν να μαζέψουν νέους φόρους, όταν αποδεδειγμένα δεν είναι σε θέση να μαζέψουν ούτε τους παλιούς. Πειραματίζονται με νέα μέτρα, όπως με την εξίσωση του φόρου του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης. Και τι κατάφεραν; Πάγωσαν όλη την Ελλάδα.
Με το 4-4-2 , όμως, δεν ασχολήθηκε κάποιος από αυτούς. Δεν βρέθηκε ένας δικαστικός λειτουργός να φωνάξει τον κ. Σπινέλλη και να ξεκινήσει μία έρευνα με βάση τα όσα κατήγγειλε δημόσια ο κρατικός αξιωματούχος.
Ένα άδικο φορολογικό σύστημα, μία βιομηχανία διαφθοράς, δεν θεραπεύονται με δημόσιες σχέσεις και τιτιβίσματα στο διαδίκτυο. Αλλά για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση χρειάζεται κύρια και πάνω απ’ όλα να υπάρχει πολιτική βούληση. Δεν μπορεί ένας άνθρωπος, όσο ικανός κι αν είναι, να σηκώσει το βάρος ενός τέτοιου έργου.
Για να μην παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας, δεν υπάρχει πιθανότητα να δούμε κάτι ουσιαστικό στον τομέα των επενδύσεων αν δεν ξεκαθαρίσει το τοπίο στο φορολογικό. Αν δεν έχουμε ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και έναν φοροεισπρακτικό μηχανισμό που να λειτουργεί αποκλειστικά και μόνο για το δημόσιο συμφέρον. Δηλαδή με το σύστημα 10 - 0 και όχι με το 4-4-2, το 5-5-1, το 4-4-3 και δεν ξέρω ποιο άλλο. Μόνο το 10-0 και μέσα σε ένα καθεστώς διαφάνειας θα έχει αποτέλεσμα. Όλα τα υπόλοιπα, οι δήθεν καινοτομίες με τις οποίες χάνουν τον χρόνο τους, δεν έχουν νόημα.
Αν δεν θέλουμε να το κάνουμε, είτε επειδή προστατεύουμε τους συνδικαλιστές - κομματάρχες μας είτε επειδή δεν θέλουμε να θίξουμε επιχειρηματικά συμφέροντα που ζουν και αναπνέουν μέσα σε αυτό το καθεστώς της δυσοσμίας, αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Δικαίωμά μας, αλλά να μην περιμένουμε ότι θα έρθουν ξένοι επενδυτές πρόθυμοι να βάλουν το κεφάλι τους μέσα στις... αναθυμιάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου