Η χειρότερη χώρα από φορολογικής άποψης για να ζει στον ανεπτυγμένο μια τυπική οικογένεια είναι η Ελλάδα. Ωστόσο, τα τελευταία τρία χρόνια και ειδικά το 2014 η συνολική φορολόγηση των μεσαίων και κατώτερων μισθών στην Ελλάδα μειώθηκε μέσα από μια σειρά παρεμβάσεων που έγιναν στη φορολογική κλίμακα και στις ασφαλιστικές εισφορές.
Ωστόσο, η πραγματικότητα για τους περισσότερους μισθωτούς παραμένει ζοφερή. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της έκθεσης του ΟΟΣΑ για το συνολικό φορολογικό βάρος στους μισθούς (Taxing Wages 2015). Μια οικογένεια με δυο παιδιά όπου ο ένας γονιός εργάζεται, ως μισθωτός, βλέπει το 43,4% των αποδοχών του να πηγαίνει στα κρατικά ταμεία με τη μορφή του φόρου εισοδήματος και εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των 34 χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Και την ίδια ώρα που οι μισθωτοί πληρώνουν αυτούς τους εξοντωτικούς φόρους και εισφορές, η ποιότητα των υπηρεσιών που λαμβάνουν ως ανταπόδοση αυτής της υπερφορολόγησης είναι τουλάχιστον απογοητευτική (παιδεία, υγεία, κόστος και ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης κλπ).
Είναι χαρακτηριστικό ότι η μέση ελληνική οικογένεια (ζευγάρι με δυο παιδιά) που ζει από έναν μισθό πληρώνει περισσότερο φόρο και εισφορές ως ποσοστό των αποδοχών του σε σχέση με χώρες όπως η Φινλανδία (38,9%) και η Γερμανία (33,8%) οι οποίες φημίζονται για τις υπηρεσίες που παρέχουν στους πολίτες τους, αυτές που στη χώρα μας αποκαλούνται ως «κοινωνικό κράτος». Το ερώτημα είναι κατά συνέπεια που πηγαίνουν τα χρήματα που παίρνει το ελληνικό κράτος από τις τσέπες των μισθωτών.
Η μελέτη του ΟΟΣΑ δεν το απαντά. Απλώς καταγράφει την κατάσταση αναφορικά με το συνολικό φορολογικό βάρος στους μισθούς. Ειδικότερα προκύπτουν τα εξής ενδιαφέροντα συμπεράσματα:
-το συνολικό φορολογικό βάρος για τον μισθωτό που δεν έχει παιδιά και λαμβάνει το μέσο μισθό στην οικονομία ανέρχεται στην Ελλάδα στο 40,4%. Με αυτό το ποσοστό βρίσκεται στη 13η θέση μεταξύ των 34 χωρών του ΟΟΣΑ.
-το συνολικό φορολογικό βάρος στον μέσο μισθωτό χωρίς οικογένεια και παιδιά μειώθηκε στην Ελλάδα το 2014 σε σχέση με το 2013 κατά 1,22% λόγω της μείωσης στο φόρο εισοδήματος (νέα κλίμακα), και της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών και του εισφορών του εργαζόμενου.
-τη διετία 2010-2011 το συνολικό φορολογικό βάρος (φόρος και εισφορές) για το μέσο μισθωτό στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 3,1 εκατοστιαίες μονάδες ενώ από το 2012 και μετά επήλθε μια μείωση της τάξης των 2,8 μονάδων.
-στην Ελλάδα το κυριότερο πρόβλημα για τον μέσο μισθωτό είναι οι πολύ υψηλές εισφορές. Οι εισφορές εργοδότη και εργαζόμενου αποτελούν το 83% του συνολικού φορολογικού βάρους στους μισθούς (το υπόλοιπο 17% είναι φόρος εισοδήματος) την ίδια ώρα που στις χώρες του ΟΟΣΑ ο μέρος όρος είναι 63%.
Ωστόσο, η πραγματικότητα για τους περισσότερους μισθωτούς παραμένει ζοφερή. Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της έκθεσης του ΟΟΣΑ για το συνολικό φορολογικό βάρος στους μισθούς (Taxing Wages 2015). Μια οικογένεια με δυο παιδιά όπου ο ένας γονιός εργάζεται, ως μισθωτός, βλέπει το 43,4% των αποδοχών του να πηγαίνει στα κρατικά ταμεία με τη μορφή του φόρου εισοδήματος και εισφορών προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Είναι το υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των 34 χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ). Και την ίδια ώρα που οι μισθωτοί πληρώνουν αυτούς τους εξοντωτικούς φόρους και εισφορές, η ποιότητα των υπηρεσιών που λαμβάνουν ως ανταπόδοση αυτής της υπερφορολόγησης είναι τουλάχιστον απογοητευτική (παιδεία, υγεία, κόστος και ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης κλπ).
Είναι χαρακτηριστικό ότι η μέση ελληνική οικογένεια (ζευγάρι με δυο παιδιά) που ζει από έναν μισθό πληρώνει περισσότερο φόρο και εισφορές ως ποσοστό των αποδοχών του σε σχέση με χώρες όπως η Φινλανδία (38,9%) και η Γερμανία (33,8%) οι οποίες φημίζονται για τις υπηρεσίες που παρέχουν στους πολίτες τους, αυτές που στη χώρα μας αποκαλούνται ως «κοινωνικό κράτος». Το ερώτημα είναι κατά συνέπεια που πηγαίνουν τα χρήματα που παίρνει το ελληνικό κράτος από τις τσέπες των μισθωτών.
Η μελέτη του ΟΟΣΑ δεν το απαντά. Απλώς καταγράφει την κατάσταση αναφορικά με το συνολικό φορολογικό βάρος στους μισθούς. Ειδικότερα προκύπτουν τα εξής ενδιαφέροντα συμπεράσματα:
-το συνολικό φορολογικό βάρος για τον μισθωτό που δεν έχει παιδιά και λαμβάνει το μέσο μισθό στην οικονομία ανέρχεται στην Ελλάδα στο 40,4%. Με αυτό το ποσοστό βρίσκεται στη 13η θέση μεταξύ των 34 χωρών του ΟΟΣΑ.
-το συνολικό φορολογικό βάρος στον μέσο μισθωτό χωρίς οικογένεια και παιδιά μειώθηκε στην Ελλάδα το 2014 σε σχέση με το 2013 κατά 1,22% λόγω της μείωσης στο φόρο εισοδήματος (νέα κλίμακα), και της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών και του εισφορών του εργαζόμενου.
-τη διετία 2010-2011 το συνολικό φορολογικό βάρος (φόρος και εισφορές) για το μέσο μισθωτό στην Ελλάδα αυξήθηκε κατά 3,1 εκατοστιαίες μονάδες ενώ από το 2012 και μετά επήλθε μια μείωση της τάξης των 2,8 μονάδων.
-στην Ελλάδα το κυριότερο πρόβλημα για τον μέσο μισθωτό είναι οι πολύ υψηλές εισφορές. Οι εισφορές εργοδότη και εργαζόμενου αποτελούν το 83% του συνολικού φορολογικού βάρους στους μισθούς (το υπόλοιπο 17% είναι φόρος εισοδήματος) την ίδια ώρα που στις χώρες του ΟΟΣΑ ο μέρος όρος είναι 63%.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου