Το Ιταλικό συνταγματικό δικαστήριο δικαιώνει εκ νέου τους Διστομίτες

Με μια πρόσφατη - και άγνωστη μέχρι σήμερα - απόφασή του, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας άνοιξε εκ νέου διάπλατα το δρόμο για την εκτέλεση σε Ιταλικό έδαφος της απόφασης του Πρωτοδικείου Λειβαδιάς, με την οποία επιδικάστηκαν σε βάρος του Γερμανικού Δημοσίου αποζημιώσεις δεκάδων εκατομμυρίων για τη θηριωδία των ΝΑΖΙ στο Δίστομο.

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ιταλίας θεώρησε αντισυνταγματικό το πρόσφατο διάταγμα της ιταλικής κυβέρνησης (Ιανουάριος 2014) με βάση  το οποίο η Γερμανία είχε πλέον το δικαίωμα να ζητήσει επανεξέταση των υποθέσεων των ιταλικών Δικαστηρίων που δικαίωναν τους Διστομίτες και γενικώς τους οικείους των θυμάτων του Γ΄ Ράιχ. Το Δικαστήριο της Φλωρεντίας έστειλε ερώτημα στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ρώμης , και το Ανώτατο Δικαστήριο απεφάνθη ότι πράγματι το συγκεκριμένο διάταγμα αντιβαίνει τις συνταγματικές αρχές δικαιώνοντας και πάλι τους Διστομίτες! Δηλαδή οι Ιταλοί ουσιαστικά ακύρωσαν το διάταγμα που «μπλόκαρε» τον εκπλειστηριασμό Γερμανικών περιουσιακών στοιχείων επί Ιταλικού εδάφους.

Υπενθυμίζεται ότι στα δικαστήρια της γειτονικής χώρας είχε προσφύγει το 2004 ο αείμνηστος ευρωβουλευτής, δικηγόρος και Νομάρχης Βοιωτίας Γ. Σταμούλης (που ξεκίνησε μόνος του τον αγώνα των γερμανικών αποζημιώσεων) βλέποντας το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η υπόθεση και αντιλαμβανόμενος ότι ουδείς Έλληνας υπουργός Δικαιοσύνης θα υπέγραφε την εκτέλεση της απόφασης κατά της Γερμανίας σε ελληνικό έδαφος. Έτσι, με την επίκληση κανονισμού του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ζήτησε την αναγνώριση της αμετάκλητης απόφασης των Διστομιτών στην Ιταλία, όπου δεν υπάρχει ο σκόπελος της άδειας του Υπουργού. Όπερ και εγένετο.

Η Χάγη και οι Ιταλοί δικαστές 

Ακολούθησε η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης στο οποίο προσέφυγε η Γερμανία στις (3 Φεβρουαρίου 2012) η οποία έκρινε κατά πλειοψηφία ς προς το θέμα της οφειλόμενης αποζημίωσης- ότι τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας τα οποία διέπραξε το Γ΄ Ράιχ θα έπρεπε να αποζημιωθούν, αλλά το περιεχόμενο και το ύψος της αποζημίωσης θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διακρατικής συμφωνίας και όχι δικαστικής διεκδίκησης. Αμέσως μετά η Ιταλική κυβέρνηση εξέδωσε διάταγμα με το οποίο πάγωνε όλες τις διαδικασίες που αφορούν σε εκτέλεση κατά ξένου κράτους επί ιταλικού εδάφους.

Αρνούνται οι δικαστές

Το διάταγμα που έφτιαξε η Ιταλική Κυβέρνηση στην προσπάθειά της να υπακούσει στις συστάσεις της Χάγης αναφορικά με την ετεροδικία αρνήθηκαν ουσιαστικά να δεχτούν οι Ιταλοί  Δικαστές. Το Εφετείο της Φλωρεντίας, θεώρησε ότι τίθεται θέμα αντισυνταγματικότητας (της εφαρμογής της αποφάσεως της Χάγης) και έκανε ερώτημα στο Συνταγματικό Δικαστήριο (Ρώμη). Το Ιταλικό Συνταγματικό Δικαστήριο στις 23 Οκτωβρίου 2014 έκρινε πως «ο περιορισμός αυτός, εφόσον αφορά σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν μπορεί να εφαρμοστεί». Κατά συνέπεια η πόρτα που φάνηκε να κλείνει με την απόφαση της Χάγης παραμένει ανοικτή (και επικυρωμένη από το Συνταγματικό Δικαστήριο) και το θέμα των ατομικών αποζημιώσεων μπορεί να κρίνεται από τα εθνικά δικαστήρια.

Ανοιχτή υπόθεση

Είναι προφανές πως με την εκπεφρασμένη βούληση του νέου υπουργού Δικαιοσύνης Νικ. Παρασκευόπουλου κατά τις  προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το θέμα πλέον τίθεται ως συγκεκριμένος στόχος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής και όχι πια ως απλή ευχή με τη μόνιμη επωδό ότι «δεν παραιτούμεθα», χωρίς όμως εκ παραλλήλου να γίνεται και κάποια συγκεκριμένη κίνηση διεκδίκησης.

Σύμφωνα μάλιστα με τη δικηγόρο Κέλλυ Σταμούλη (που εξ αρχής συμμετείχε με τον πατέρα της στη διεκδίκηση των αποζημιώσεων) «οι επόμενες κινήσεις θα πρέπει να είναι: α) να επιδοθεί ρηματική διακοίνωση, η οποία θα υποστηριχθεί  θα παρακολουθείται ανελλιπώς και β) να δοθεί (σαν μέσο πίεσης) η άδεια εκτέλεσης της αποφάσεως του Διστόμου από τον υπουργό Δικαιοσύνης, την οποία εξήγγειλε ήδη ο υπουργός κ. Παρασκευόπουλος! Κανένας άλλος υπουργός Δικαιοσύνης από το 2000 έως και εχθές δεν είχε δεχθεί να δώσει τη συγκεκριμένη άδεια».