12/2/15

Νέο επεισόδιο για το Μετρό Θεσσαλονίκης

Μπορεί η ανάδοχος κοινοπραξία (ΑΕΓΕΚ-Impregilo-Ansaldo-Seli-Ansaldobreda) του μετρό Θεσσαλονίκης να έχασε την (πρώτη) μάχη της διεκδίκησης αποζημίωσης, ωστόσο απέκτησε ένα ισχυρό όπλο στη διαμάχη με το Δημόσιο που ξέσπασε ύστερα από την αποχώρησή της από το έργο. Αυτό προκύπτει από μία ενδελεχέστερη εξέταση της απόφασης (8/2015) του διαιτητικού δικαστηρίου -αποτελεί τη συνέχεια της απόφασης που είχε δει το φως της δημοσιότητας τον περασμένο Δεκέμβριο- προκύπτουν δύο νέα δεδομένα.
Πρώτον, ότι η υπαιτιότητα για την καθυστέρηση εκτέλεσης των εργασιών δεν ανήκει στον ανάδοχο και ως αποτέλεσμα η Αττικό Μετρό ως Κύριος του έργου παρανόμως χορήγησε παράταση χωρίς αναθεώρηση. Παρέτεινε δηλαδή, την ημερομηνία αποπεράτωσης για τις 25 Νοεμβρίου 2016.
Όπως αναφέρουν πηγές προσκείμενες στο έργο, η απόφαση αυτή αποδυναμώνει την αρχική «γραμμή άμυνας» της Αττικό Μετρό βάσει της οποίας ζητούσε από τον ανάδοχο να επιστρέψει στο έργο. Ταυτόχρονα, ενδυναμώνεται η θέση της κοινοπραξίας που κατέθεσε αίτημα διάλυσης της σύμβασης.
Τμήμα του σκεπτικού της απόφασης παραπέμπει στο... γνωστό ευθυμογράφημα του Δημήτρη Ψαθά «η τσάντα και το τσαντάκι»: «εφόσον στον υπό κατασκευή σταθμό Βούλγαρη δεν έχουν συντελεσθεί οι απαλλοτριώσεις, δεν είναι δυνατόν να εκτελεσθούν οι εργασίες εκσκαφής του συγκεκριμένου σταθμού. Και εφόσον δεν μπορούσαν να εκτελεσθούν οι εργασίες αυτές δεν μπορούσε να προχωρήσει η διαδικασία διανοίξεως των σηράγγων τουλάχιστον στο τμήμα μεταξύ του σταθμού Ανάληψη και της Νέας Ελβετίας.
Το δεύτερο δεδομένο λειτουργεί προς όφελος των δημόσιων οικονομικών, καθώς η δικαιοσύνη απέρριψε το αίτημα διεκδίκησης αποζημίωσης 231 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, όπως προκύπτει από την απόφαση 8/2015, το σχετικό αίτημα απερρίφθη για τεχνικούς και όχι για ουσιαστικούς λόγους.
Και αυτό επειδή, πέραν των προβλημάτων που σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με τα αρχαιολογικά ευρήματα και τις απαλλοτριώσεις, η κοινοπραξία βάσει της απόφασης του Διαιτητικού Δικαστηρίου δικαιούται να ζητήσει-όπως έπραξε- τη διάλυση της σύμβασης. Η κοινοπραξία είχε στηρίξει το αίτημά της στο γεγονός ότι οι καθυστερήσει στην παράδοση των χώρων, τις αρχαιολογικές έρευνες και την αποσπασματική και άναρχη εκτέλεση των εργασιών επέφεραν πρόσθετο κόστος. Ωστόσο, δεν έγινε δεκτό επειδή, μεταξύ άλλων, προβλήθηκε στο πλαίσιο διαφοράς με άλλο αντικείμενο και πιθανή εξέτασή του από το διαιτητικό δικαστήριο δεν θα συνέβαλε σε γρήγορη επίλυση της διαφωνίας.
Μπρα-ντε-φερ
Σε κάθε περίπτωση το μπρα-ντε-φερ μεταξύ Δημοσίου και αναδόχου συνεχίζεται, με τον τελευταίο να έχει καταθέσει ένσταση κατά της απόρριψης από την Αττικό Μετρό του αιτήματος διάλυσης της σύμβασης. Ήδη, όμως, έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος, ενώ αγνοείται πότε τα εργοτάξια θα επαναλειτουργήσουν. Όλα εξαρτώνται από την αντίδραση της Αττικό Μετρό, όπως και από την τακτική που θα υιοθετήσει η νέα πολιτική ηγεσία σε σχέση με το restart του πολύπαθου έργου για το οποίο η κοινοπραξία αξιώνει αποζημίωση περίπου 500 εκατ. ευρώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: