16/9/12

Στις θέσεις τους 3.000 επίορκοι υπάλληλοι, κλέφτες, ανώμαλοι, τρομοκράτες κτλ


Σε τουλάχιστον 3.000 ανέρχονται οι επίορκοι υπάλληλοι που παραμένουν στις θέσεις τους, εκμεταλλευόμενοι το καθεστώς ατιμωρησίας που επικρατεί στο Δημόσιο.
Η Δημόσια Διοίκηση στην Ελλάδα φαίνεται πως αγνοεί επιδεικτικά τις εντολές των προϊσταμένων, αλλά και τις διαπιστώσεις των ανώτατων ελεγκτών.
Κορυφαίο παράδειγμα, σύμφωνα με την "Ημερησία", είναι και η πρόσφατη διαπίστωση των καθυστερήσεων στη σύσταση των Πειθαρχικών Συμβουλίων που προέβλεπε ο νόμος Ραγκούση.
Ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτάκης έκανε γνωστό από το βήμα της Βουλής ότι τα νέα πειθαρχικά που έπρεπε να έχουν αρχίσει να λειτουργούν από τις 14 Ιουνίου τελικώς -ναι μεν έχουν συσταθεί σε 14 από τα 15 υπουργεία- ωστόσο δεν έχουν ακόμη συγκροτηθεί, δηλαδή δεν έχει γίνει επιλογή των μελών τους και κατά συνέπεια δεν έχουν αρχίσει να λειτουργούν.
Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την αφαίρεση από τον Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρο Ρακιντζή της αρμοδιότητας που είχε να ασκεί ενστάσεις κατά αποφάσεων πειθαρχικών συμβουλίων, είναι προφανές ότι θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη έξαρση της διαφθοράς και μάλιστα μεσούσης της οικονομικής κρίσης που ήδη προκαλεί παρενέργειες στην κρατική μηχανή.
Υπενθυμίζεται πως βάσει του νέου νόμου η δυνατότητα ένστασης παρέχεται εκτός από τον υπουργό, και στα οικεία πειθαρχικά όργανα (δημάρχους, περιφερειάρχες, προέδρους ΝΠΔΔ, κ.λπ.) οι οποίοι όμως σε ελάχιστες περιπτώσεις έχουν κάνει χρήση, ενώ την αποστερήθηκε ο πλέον ειδικευμένος προς τούτο ΓΕΔΔ.
Είναι χαρακτηριστικό πως από τον Μάρτιο που ξεκίνησε η ισχύς του σχετικού νόμου, ελάχιστες ενστάσεις έχουν ασκηθεί.
Αντιθέτως, ο ΓΕΔΔ μόνο την περασμένη χρονιά από τις 1.900 πειθαρχικές αποφάσεις που εξέδωσαν τα αρμόδια όργανα και κοινοποιήθηκαν στο Γραφείο του υπέβαλε ένσταση για 186 περιπτώσεις, προκειμένου να κριθούν εκ νέου από το ανώτερο πειθαρχικό όργανο.
Ο λόγος απλός. Είτε είχαν επιβληθεί υπερβολικά επιεικείς ποινές είτε υπήρξε μη ορθή εκτίμηση αποδεικτικών στοιχείων, ή -ακόμη χειρότερα- παντελής απουσία αιτιολόγησης των πειθαρχικών αποφάσεων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: