Λίγα λόγια για το ιστορικό υπόβαθρο του Σύριζα

Οι φράξιες, οι ίντριγκες, οι συνομωσίες και οι πολιτικές εξαφανίσεις των μεγαλο-στελεχών του ΚΚΕ για την απόλυτη  κατοχή της κομματικής εξουσίας ήταν αδυσώπητες και εξοντωτικές  από την εποχή  της ίδρυσής του. 

Από τη διάσπαση του ΚΚΕ προέκυψε το αρχέτυπο του Σύριζα, το ΚΚΕ εσωτ. και για να ανδρωθεί στηρίχθηκε αρχικά στον Τσαουσέσκου και στα λεφτά του Ρουμανικού Κ.Κ. Είναι επόμενο τα απολειφάδια του ΚΚΕ εσωτ. και μεταξύ αυτών και το μόρφωμα του Σύριζα, να έχουν υιοθετήσει ανάλογες πολιτικές συμπεριφορές και τακτικές, καθώς με όποιον δάσκαλο καθήσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις. 

Οι ηγετίσκοι των ομάδων του συνοθυλεύματος του Σύριζα (πολιτικό κόμμα δεν γίνεται με μια αλλαγή καταστατικού, χωρίς κοινή πολιτική αντίληψη) έχουν αποδοθεί σε ένα αγώνα υπερίσχυσης (και ενώ η Ελλάδα ταπεινούται πολιτικά, απειλείται πολιτισμικά και αιμορραγεί οικονομικά) με τακτικισμούς, στάσεις και συμπεριφορές παρόμοιες εκείνων των στελεχών του ΚΚΕ, που εύγλωττα αποτύπωσε στο ημερολόγιό του, στις 11-11-1948, ο Δ. Βλαντάς, ηγετικό στέλεχος του υπό τον Ν. Ζαχαριάδη ΚΚΕ και Δημοκρατικού Στρατού. 

Έγραψε, λοιπόν, για εκείνη την εποχή: 
δεν υπήρχε η απαιτούμενη συντροφική αλληλεγγύη,     αλλά αντίθετα η κρίση των διαπροσωπικών σχέσεών τους ήταν τόσο οφθαλμοφανής ώστε ακόμα και η ηγεσία του κόμματος να μιλά γιά έλλειψη ψυχικής επαφής ανάμεσα στους πολιτικούς επιτρόπους και τους μαχητές αξιωματικούς,   έλλειψη ενότητας ανάμεσα στα στελέχη,   αγεφύρωτες αντιθέσεις, όπου η διαβολή, η μηχανορραφία, η ραδιουργία ήταν μέσο ανάδειξης. 

Σαν να μην πέρασε μια μέρα από όσα περιέγραψε ο Βλαντάς. Ο πόλεμος αλληλοεξόντωσης των στελεχών του Σύριζα (που απαρτίζεται από κάθε καρυδιάς καρύδι)  για την εδραίωσή τους στην εξουσία του πολιτικού μορφώματος μαίνεται. Η χώρα δεν κυβερνιέται. Η Ελλάδα ξεπουλιέται, μαραζώνει οικονομικά, διαλύεται πολιτιστικά, καταστρέφεται ανεπανόρθωτα. 

Η δημοκρατική αντιπολίτευση, όπως εκφράζεται σήμερα από τα κόμματα που την συνιστούν, είναι ξεπερασμένη από τα γεγονότα, δεν αρθρώνει στο Λαό εγερτήριο πειστικό λόγο για το ξεπέρασμα της κρίσης, σύρεται πίσω από τους τακτικισμούς μασκαράδων ευτράπελων κυβερνητικών παραγόντων, αδυνατεί να παρέμβει καταλυτικά στη Βουλή και διαλέγει ( εξ αιτίας της φθοράς της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ στη συνείδηση των πολιτών) την πολιτική του ώριμου φρούτου και της εσωτερικής σήψης για μια ρηχή ανούσια αντιμετώπιση των παιγνίων των Συριζαίων πραιτωριανών που μάχονται να γίνουν αυτοκράτορες.