Γκρεμίζουμε τα αυθαίρετα στα δάση

Το δρόμο για την κατεδάφιση αυθαιρέτων που βρίσκονται  σε ιδιωτικό δάσος, δασική ή αναδασωτέα έκταση δείχνει απόφαση του ΣτΕ που διατάσσει το γκρέμισμα μικρού κτίσματος που είχε ανεγερθεί πριν 20 χρόνια, μετά από «παράνομη εκχέρσωση». 

Το Ανώτατο Δικαστήριο μάλιστα απορρίπτει τους ισχυρισμούς περί «έκτασης  με εποικιστικό χαρακτήρα», αφήνοντας αιχμές ακόμα και για αντισυνταγματικότητα σχετικών διατάξεων. 

Ιδιαίτερη αξία έχει το γεγονός ότι ανατρέπεται αντίθετη απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου που είχε «μπλοκάρει» την κατεδάφιση αυθαίρετου κτίσματος 9 επί 7,5 μ. σε ιδιωτική έκταση που είχε κηρυχθεί αναδασωτέα στα Μεσόγεια και δικαιώνει την διαταγή που είχε εκδώσει ο περιφερειάρχης, διαπιστώνοντας ότι πρόκειται για αυθαίρετη κατασκευή.

Στην απόφαση «μπούσουλα» του Ε΄ Τμήματος ΣτΕ υπό τον πρόεδρο Ν. Ρόζο τονίζεται ότι προϋπόθεση για τη νομιμότητα μιας διαταγής κατεδάφισης αυθαίρετου κτίσματος είναι μεταξύ άλλων η διαπίστωση ότι έχει ανεγερθεί μέσα σε δάσος ή δασική ή αναδασωτέα έκταση.

Η σχετική κρίση των αρμοδίων οργάνων της πολιτείας πρέπει να είναι πλήρως αιτιολογημένη, λόγω των συνεπειών της, ενώ πριν από την έκδοση της απόφασης για κατεδάφιση πρέπει πάντοτε να καλείται ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης της οικοδομής προκειμένου να εκθέσει τις απόψεις του, ενώ, σε περίπτωση που δεν του δοθεί δυνατότητα για προηγούμενη ακρόαση και παροχή εξηγήσεων, η απόφαση για κατεδάφιση μπορεί να ακυρωθεί διά της δικαστικής οδού.

Στη δικαστική απόφαση επισημαίνεται ότι ο ιδιοκτήτης της επίμαχης έκτασης προχώρησε πριν από 20 περίπου χρόνια στην εκχέρσωση περίπου 115 τ.μ. ιδιωτικού δάσους χαλεπίου πεύκης για να ανεγείρει το αυθαίρετο κτίσμα.