Το τραγικό με τη συνέντευξη του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα προχθές στον Μπιλ Κλίντον, στο πλαίσιο της εκδήλωσης του ομώνυμου ιδρύματος στη Νέα Υόρκη, δεν ήταν η αδυναμία επαρκούς κατανόησης μερικών ερωτήσεων εις την Αγγλικήν.
Πολλοί ξένοι πολιτικοί ηγέτες δεν γνωρίζουν ξένες γλώσσες και εκπροσωπούν τα συμφέροντα της χώρας τους με την επάρκεια της καλής κατανόησης των συνομιλιών που προσφέρουν οι επαγγελματίες διερμηνείς. Π.χ. δεν έχω δει ποτέ το Μαριάνο Ραχόι ή το Βλαδίμηρο Πούτιν να κάνουν δηλώσεις στα αγγλικά, χωρίς κανένας να τους αμφισβητεί τις πολιτικές και ηγετικές τους ικανότητες.
Τραγικό είναι να μην κατέχει κάποιος επαρκώς την ξένη γλώσσα και να παριστάνει το αντίθετο, εκπροσωπώντας μάλιστα τα συμφέροντα ενός ολόκληρου λαού περίπου στην τύχη.
Υπό αυτήν την έννοια κάποιος μπορεί να υποθέσει το επίπεδο συνεννόησης π.χ. μετά από 17 ώρες διαπραγμάτευσης. Μάλιστα τον περασμένο Ιούλιο μετά το δημοψήφισμα και τη μνημονιακή στροφή του κ. Τσίπρα, το ρεπορτάζ ανέφερε πως όταν ζήτησε τη βοήθεια του κ. Ολάντ να αποφευχθεί η από ατύχημα έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ, ο τελευταίος ζήτησε να μιλήσει στα γαλλικά με διερμηνέα προκειμένου να αποφευχθούν ενδεχόμενες παρανοήσεις.
Στην ίδια συνέντευξη στο ίδρυμα Κλίντον έγινε φανερό πως το σημαντικότερο πρόβλημα της πρωθυπουργίας του κ. Τσίπρα δεν είναι οι παρανοήσεις στις διεθνείς διαπραγματεύσεις λόγω γλωσσομάθειας, αλλά η αδυναμία κατανόησης της ουσίας των επιχειρηματικών και οικονομικών δραστηριοτήτων.
Ο κ. Κλίντον όπως και μια μεγάλη μερίδα του συστήματος επιρροής του Κόμματος των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, για δικούς τους λόγους στηρίζουν τον κ. Τσίπρα και όταν χρειάστηκε διεθνώς έχουν υποστηρίξει την Ελλάδα. Αυτό είναι θετικό για τη χώρα.
Στη συγκεκριμένη συνέντευξη ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ με φιλότιμο τρόπο προσπάθησε να στρώσει την "μπάλα" στον κ. Τσίπρα για να βάλει "γκολ" και να βελτιώσει έτσι την εικόνα του και την εικόνα της χώρας διεθνώς.
Το υπ’ αριθμόν ένα και ζέον πρόβλημα της χώρας μας είναι η αδυναμία προσέλκυσης ξένων επενδύσεων (πρόβλημα που έχει ξεπεράσει κάθε όριο όταν οι ίδιοι οι Έλληνες έχουν αποσύρει τις καταθέσεις από τις τράπεζες). Ο κ. Κλίντον του έστρωσε αριστοτεχνικά τη "μπάλα" προ κενής εστίας στο συγκεκριμένο ζήτημα, με την ερώτηση, αν κάποιος που θα επενδύσει (στην ενέργεια συγκεκριμένα…) στη χώρα θα πάρει πίσω τα λεφτά του;
Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που καλείται να απαντήσει κάθε επενδυτής πριν αποφασίσει και αποτολμήσει οποιαδήποτε επένδυση.
Ο δικός μας, αντί να αδράξει την ευκαιρία και να ξεκινήσει με ένα ΒΕΒΑΙΩΣ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ, ΣΙΓΟΥΡΑ και στη συνέχεια να εξηγήσει με ποιους τρόπους η κυβέρνησή του θα βελτιώσει τις ήδη κακές συνθήκες, άρχισε να μιλά για ηθική επενδύσεων και γενικώς περί ανέμων και υδάτων. Επί της ουσίας έστειλε αρνητικό μήνυμα και σε κάποιους ελάχιστους που συνεχίζουν να παρακολουθούν την Ελλάδα σαν ευκαιρία.
Ο πρωθυπουργός όπως και το σύνολο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ παρά την όψιμη μνημονιακή μετάλλαξη, φαίνεται πως δεν έχουν καταλάβει πως η Ελλάδα, όταν ζητά ξένες επενδύσεις πρέπει να ανταγωνιστεί άλλες 180 χώρες, μεταξύ των οποίων κάποιες βαλκανικές μέλη της ΕΕ με πολύ χαμηλά επιτόκια και σταθερό περιβάλλον και μερικές πλούσιες χώρες της ΕΕ με ασφαλές οικονομικό περιβάλλον και ισχυρούς θεσμούς διαφάνειας.
Η Ελλάδα το μόνο πλεονέκτημα που διαθέτει έναντι των τρίτων της χωρών είναι πως σαν μέλος της Ευρωζώνης προσφέρει ασφάλεια από τις συναλλαγματικές διακυμάνσεις. Σε όλα τα άλλα υστερεί.
Η Ελλάδα πρέπει να κάνει μια επανάσταση επανίδρυσης του δημοσίου, μείωσης της φορολογίας και αναδόμησης εκ βάθρων του πολιτικού σκηνικού με όρους που θα εξασφαλίζουν σταθερότητα για να προσελκύσει επενδύσεις. Όσο θα καθυστερεί να τα κάνει αυτά οι μισθοί και οι συντάξεις των Ελλήνων θα μειώνονται. Αντί ο πρωθυπουργός να έχει κατανοήσει αυτές τις ανάγκες και να έχει προετοιμάσει και ανακοινώσει τέσσερα πέντε συγκεκριμένα μέτρα που θα στηρίξουν τη διαβεβαίωση της εξασφάλισης πως κάποιος που θα επενδύσει στην Ελλάδα θα πάρει τα λεφτά του πίσω, παρέθεσε σε κακά αγγλικά τις γνωστές ηθικολογίες των κρατικοδίαιτων αριστερών πολιτικών και συνδικαλιστών που οι ίδιοι διαθέτουν εκατοντάδες χιλιάδες Ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού.
Έμοιαζε με καπετάνιο πλοίου που βυθίζεται, χωρίς να το έχει αντιληφθεί και όταν του προσφέρουν μια σωσίβια λέμβο ο ίδιος απαιτεί να είναι από φιλικό προς το περιβάλλον υλικό.
Επί της ουσίας ο Κλίντον όταν ρωτούσε αν κάποιος που επενδύει στην ενέργεια θα πάρει τα λεφτά του πίσω, εννοούσε αν ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του εγγυώνται την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας όπως και την αγορά φυσικού αερίου. Ο πρωθυπουργός από αδυναμία κατανόησης της ερώτησης λόγω γλώσσας ή επάρκειας της οικονομικής αντίληψης δεν έδωσε καμιά απάντηση.
Προ κενής εστίας σούταρε άουτ…
Αντ’ αυτού προτίμησε να "διαφημίσει" τη διαφθορά της Ελλάδας ο σκληρός πυρήνας της οποίας είναι το ελληνικό δημόσιο και οι συνδικαλιστές με τους οποίους το κόμμα του διατηρεί σχέσεις αλληλοπροστασίας.
Υπάρχει ελπίς λοιπόν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου