"Λύση θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο αν καμία χώρα δεν προσπαθεί να διεκδικήσει την αποκλειστικότητα για την χρήση της ονομασίας"

ΑΥΤΑ ΔΗΛΩΝΕΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΡΕΣΒΗΣ ΣΤΟΝ ΟΗΕ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΛΥΣΗ...

Ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ, πρέσβηςς Αναστάση Μητσιάλης, απάντησε στον πρόεδρο των Σκοπίων Γκιόργκι Ιβάνοφ. Με γραπτή δήλωσή του, που αναμένεται να κυκλοφορήσει ως ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΓΓΡΑΦΟ των Ηνωμένων Εθνών, ο κ. Μητσιάλης αναφέρει:
«Θα ήθελα να θέσω την ακόλουθη...



...δήλωση για εγγραφή ως απάντηση στην αναφορά που έκανε σήμερα ο πρόεδρος της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, κ. Γκιόργκι Ιβάνοφ, κατά τη διάρκεια της γενικής συζήτησης στην 64η σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας, με το ψήφισμά του 817 (1993), συνέστησε και η Γενική Συνέλευση, με το ψήφισμά της A/RES/47/225, ημερομηνίας 27 Απριλίου του 1993, αποφάσισαν ότι η χώρα αυτή θα πρέπει να αναφέρεται προσωρινά για όλους τους σκοπούς, στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, ως “πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας”, εν αναμονή της διευθέτησης της διαφοράς που έχει προκύψει για το όνομα αυτού του κράτους.

Επιπλέον, το Συμβούλιο Ασφαλείας, με το ψήφισμα 845 (1993), κάλεσε “τα μέρη να συνεχίσουν τις προσπάθειές τους, υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα, για να καταλήξουν σε μια σύντομη επίλυση των υπολοίπων ζητημάτων”.

Η Ελλάδα προσήλθε στις διμερείς διαπραγματεύσεις, σύμφωνα με το ψήφισμα 845 (1993) και την επακόλουθη Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995, η οποία συνήφθη μεταξύ των δύο μερών, με καλή θέληση και πνεύμα συμβιβασμού, επιθυμώντας να συμβάλει στην επίτευξη μιας αποδεκτής λύσης για το ζήτημα της ονομασίας υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα και του Ειδικού Απεσταλμένου του.

Ωστόσο, η κυβέρνηση της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας έδειξε, κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, παντελή αδιαφορία για την παραπάνω αναφορά στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και αδιάλλακτη θέση, κατά τη διάρκεια των διμερών διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, αποφεύγοντας έτσι οποιαδήποτε πρόοδο που οδηγεί σε μια φιλική διευθέτηση της διαφοράς μεταξύ των δύο χωρών.

Ακόμη και στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών, όπως συνέβη και σήμερα, η κυβέρνηση της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ το όνομα με το οποίο τα δύο κύρια όργανα του Οργανισμού αποφάσισαν ότι θα πρέπει να αναφέρεται προσωρινά για όλους τους σκοπούς, στο πλαίσιο του Ηνωμένων Εθνών, αλλά αντιθέτως, χρησιμοποιεί πάντα την ίδια ονομασία για την οποία το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει αναγνωρίσει την ύπαρξη διαφοράς μεταξύ των δύο χωρών.

Το Νοέμβριο του 2008, η κυβέρνηση της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας άσκησε αγωγή ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου. Αυτό είναι μια άλλη προσπάθεια από την κυβέρνησή της για να εμποδίσει περαιτέρω και να καθυστερήσει τη διαδικασία για την εξεύρεση αμοιβαίας αποδεκτής λύσης στη διαφορά για το όνομά της, παρά τις ανωτέρω συστάσεις και αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και των διατάξεων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995.

Την ίδια στιγμή, η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας παραβιάζει συνεχώς το γράμμα και το πνεύμα της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, η οποία θέτει τις βάσεις για τη δημιουργία ενός κλίματος καλών σχέσεων γειτονίας και κατανόησης μεταξύ των δύο χωρών, εν αναμονή της οριστικής διευθέτησης του θέματος της ονομασίας.

Η Ελλάδα παραμένει σταθερά προσηλωμένη στις διμερείς διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και στην ανάγκη για μια άμεση και αποδεκτή λύση στο ζήτημα του ονόματος που θα λαμβάνει υπόψη τα νόμιμα συμφέροντα και τις ευαισθησίες των δύο χωρών και επιλύοντας ένα πρόβλημα που επηρεάζει άμεσα την περιφερειακή σταθερότητα. Μια τέτοια λύση θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο αν καμία χώρα δεν προσπαθεί να διεκδικήσει την αποκλειστικότητα για την χρήση της ονομασίας, μονοπωλώντας την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας.

Δεν πρέπει να υπάρχουν νικητές ή ηττημένοι σ’ αυτή την προσπάθεια. Μια σύντομη λύση στο ζήτημα του ονόματος είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών, καθώς και της περιφερειακής ειρήνης και σταθερότητας. Το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας 817 (1993) ορίζει σαφώς ότι το θέμα της ονομασίας “πρέπει να επιλυθεί προς το συμφέρον της διατήρησης των ειρηνικών σχέσεων καλής γειτονίας στην περιοχή”. Η Ελλάδα είναι έτοιμη να ακολουθήσει μια τέτοια λύση».