Φαίνεται πως στη Νέα Δημοκρατία για άλλη μια φορά ψαρεύουν στα θολά νερά με μοναδικό στόχο την "ψαριά" της εξουσίας. Αυτό που δεν βλέπουν, όντες πάνω σε ένα βράχο στη μέση ενός χειμάρρου που κατεβάζει νερά ορμητικός, είναι πως έχουν υπερκαλυφθεί, παρασυρθεί και αποτελούν ήδη βορά των ψαριών που προσπαθούσαν να αγκιστρώσουν στα θολά νερά.
Ήτοι, με μεγάλη ευκολία οι πελάτες που έναντι ψήφου είχαν διορίσει ως αργόμισθους στο δημόσιο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, προς το παρόν γεμίζουν τα δίχτυα του κ. Τσίπρα.
Την ευθύνη γιατί η χώρα μετά το παρασιτικό και διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ έφθασε να κυβερνιέται από το συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ φέρει κυρίως η έκφραση της συντηρητικής παράταξης στη μεταπολίτευση, η ΝΔ.
Το πρόβλημα της Ελλάδας στη διπολική μεταπολίτευση είναι πως είχε δυο κεντροαριστερά πελατειακά κρατικοδίαιτα κόμματα. Ο πολιτικός τους λόγος διέφερε ελάχιστα ενώ στην πράξη εφάρμοζαν τα ίδια πράγματα.
Η Νέα Δημοκρατία στη μεταπολίτευση υποτάχθηκε πλήρως στην ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε κατά κόρον τους ανέργους του ιδιωτικού τομέα με υποσχέσεις αναδιανομής πλούτου που δεν υπάρχει (ούτε μπορεί να παράγει) και διορισμών στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο που δεν μπορεί να πραγματοποιήσει.
Ο μοναδικός τρόπος να βρουν οι άνεργοι εργασία είναι η προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Η ΝΔ δεν έχει κανένα σχέδιο προσέλκυσης επενδύσεων στη χώρα το οποίο θα αντιμετωπίζει το πρόβλημα των υψηλών φόρων και υψηλών ασφαλιστικών εισφορών που καθιστά οποιαδήποτε επένδυση ασύμφορη.
Π.χ. Δεν χρειάζεται μόνο να λέει κάποιος πώς θα μειώσει τους φόρους, αλλά πρέπει να έχει παράλληλα και ένα κοστολογημένο σχέδιο μείωσης δαπανών.
Το μοναδικό στοιχείο συντηρητισμού που έχει διατηρήσει η δεξιά και έχει καλλιεργήσει με ζήλο η αριστερά στη μεταπολίτευση, είναι η αποδοχή της ορθόδοξης εκκλησίας ως πολιτειακού παράγοντα αφήνοντας στο απυρόβλητο τις οικονομικές της δραστηριότητες. Ίσως είναι η σειρά της συντηρητικής παράταξης να διαχωρίσει τα του Θεού και του Καίσαρος στα πλαίσια των σύγχρονων δυτικών ανοιχτών κοινωνιών.
Όπως όλοι οι άνθρωποι όταν βρίσκονται σε υπαρξιακή κρίση αναζητούν λύτρωση στο παρελθόν από το οποίο θυμούνται μόνο τις καλές στιγμές, έτσι και η ΝΔ πιστεύει αφελώς πως αρκεί η εμβάπτιση στην κολυμβήθρα της δεξιάς ή κέντρου για να αντιμετωπίσει την καταστροφική ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς.
Μεταπολεμικά την περίοδο του ψυχρού πολέμου τα πολιτικά όρια μεταξύ αριστεράς, κέντρου και δεξιάς ήταν ορατά. Σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης όμως τι ακριβώς σημαίνει δεξιά και τι αριστερά;
Σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν χώρες όπως η Ελλάδα στη Δύση, είναι:
α) Η απώλεια θέσεων εργασίας λόγω των ανοιχτών αγορών και του χαμηλού κόστους εργασίας στις αναπτυσσόμενες χώρες.
β) Η πίεση του ασφαλιστικού συστήματος λόγω δημογραφικής γήρανσης..
γ) Ο κίνδυνος πολιτισμικής αλλοίωσης των δυτικών κοινωνιών λόγω αύξησης των μεταναστών..
Οι πιθανές απαντήσεις…
α) Οι βασικές απαντήσεις που διακρίνονται μέχρι στιγμής εδώ είναι δυο. Η μία είναι η μείωση των ρυθμίσεων στην οικονομία κατά τέτοιον τρόπο που η οικονομία αναπροσαρμόζει το κόστος παραγωγής αυτόματα και εξισορροπεί τις πιέσεις από τις αναπτυσσόμενες οικονομίες.
Η άλλη είναι η επιστροφή στη θέσπιση δασμολογικών φραγμών προκειμένου να προστατευτούν οι θέσεις εργασίας αλλά να πληγεί το βιοτικό επίπεδο των καταναλωτών λόγω υψηλότερων τιμών.
β) Η μείωση του κοινωνικού κράτους μοιάζει μονόδρομος. Από την άλλη πλευρά η ενσωμάτωση μεταναστών στις δυτικές οικονομίες μπορεί να εξομαλύνει αυτήν την πίεση.
γ) Η μια απάντηση εδώ είναι η αυστηρή διαφύλαξη των συνόρων από εισβολή ανεπιθύμητων και η αυστηρή επιλογή των μεταναστών που έχει ανάγκη η κοινωνία καθώς και η άρτια οργάνωση δομών ενσωμάτωσης στην πραγματική αλλά και φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας υποδοχής.
Οι άλλες απαντήσεις έχουν να κάνουν με το δόγμα πως όλοι οι καλοί χωράνε και διάφορες ασυναρτησίες που τυγχάνουν απόρροιες ενός κακοχωνεμένου προλεταριακού διεθνισμού... ή ο ιστορικός μηδενισμός της φυλετικής καθαρότητας.
Σε ένα περιβάλλον ισχυρής μεταναστευτικής πίεσης η συντηρητική παράταξη θα έχει προνομιακό ρόλο τα επόμενα χρόνια στη διασφάλιση του αισθήματος ασφαλείας των πολιτών. Αν αποτύχει εκεί, ακολουθεί η βαρβαρότητα του αυτοκαταστροφικού φυλετικού μηδενισμού.
Επιπλέον η συντηρητική παράταξη αντί να ποντάρει στην δεδομένη καταστροφική αποτυχία του κ. Τσίπρα, οπότε και με τον "Φούφουτο" κερδίζουμε, θα πρέπει να απαντήσει με ειλικρίνεια σε καίρια ερωτήματα που αφορούν την επιβίωση της χώρας από το δημογραφικό και οικονομικό αφανισμό στο εγγύς μέλλον.
Πρέπει να απαντήσει αν έχει κάποιο σχέδιο έκτακτης αντιμετώπισης του αδιεξόδου 2,5 εκατ. εργαζόμενοι συν 1,5 εκατ. άνεργοι του ιδιωτικού τομέα να καλούνται να συντηρήσουν ένα κράτος 3 εκατ. συνταξιούχων και 1 (παρά κάτι) εκατ. εργαζομένων στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Αν δεν το πράξουν αυτό, ο μεν Τσίπρα θα καταρρεύσει εν μέσω των αντιθέσεων και των ψευδαισθήσεων που κινείται, η χώρα θα καταρρεύσει, αλλά στο τέλος θα κληθεί άλλος να την περισυνελλέξει από τα ερείπια.
Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως μια συντηρητική παράταξη για να καταφέρει να ισορροπήσει το πολιτικό σύστημα. Στο παρελθόν οι μεταβάσεις αυτές δεν έγιναν με ομαλή διαδοχή των κατεστημένων βαρονιών. Ο Παπάγος δεν διαδέχθηκε το Λαϊκό Κόμμα αλλά το υπερκέρασε. Το ίδιο και ο Καραμανλής τον Εθνικό Συναγερμό με την ΕΡΕ.
Στη Νέα Δημοκρατία αντί να ψάχνουν πρόσωπα καλά θα κάνουν να ψάχνουν για αρχές που θα τους ξεχωρίσουν από το χυλό της μεταπολιτευτικής προοδευτουριάς και καθαρό "νερό" που θα τους ξεπλύνει από το βούρκο της κομματοκρατίας και πελατοκρατίας.
Η συντηρητική παράταξη πρέπει να επινοήσει τα αίτια που την καθιστούν αναγκαία στην ισορροπία του πολιτικού συστήματος και τα οικονομικά υποκείμενα τα συμφέροντα των οποίων θα εκφράσει.
Με λίγα λόγια πρέπει να επινοήσει την πραγματικότητα της επόμενης μέρας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου