Τις εγκληματικές ευθύνες του Γιώργου Παπανδρέου για τη μνημονιακή καταστροφή της χώρας αποκαλύπτει με καινούργια στοιχεία στο νέο βιβλίο του ο δημοσιογράφος (και ανταποκριτής του Mega στην Ουάσινγκτον) Μιχάλης Ιγνατίου.
Στο βιβλίο με τίτλο «Τρόικα - Ο δρόμος προς την καταστροφή» περιλαμβάνεται μια συγκλονιστική μαρτυρία, σύμφωνα με την οποία ο κ. Παπανδρέου αγνόησε τον Νοέμβριο του 2009 ως πρωθυπουργός ευρωπαϊκή πρόταση για αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος δίχως συμμετοχή του ΔΝΤ.
Η απόρριψη αυτής της πρότασης, που σε κάθε περίπτωση θα σήμαινε πιο ήπια μέτρα για τη χώρα μας σε σχέση με τη λαίλαπα που ακολούθησε, δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερα ερωτήματα για τα κίνητρα του κ. Παπανδρέου και ενισχύει τις απορίες για το αν η στάση του την περίοδο εκείνη οφείλεται σε πολιτική ανεπάρκεια ή σε σκοπιμότητες που αγγίζουν εκ του αποτελέσματος τα όρια της εθνικής προδοσίας...
Μυστική σύσκεψη
Σύμφωνα με όσα ανατριχιαστικά αποκαλύπτονται, το Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2009, δηλαδή δύο και πλέον μήνες μετά την εκλογική νίκη του κ. Παπανδρέου με το γνωστό «λεφτά υπάρχουν», στο πρωθυπουργικό γραφείο του τότε επικεφαλής του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο Λουξεμβούργο πραγματοποιήθηκε μυστική σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν ο τότε διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ, ο τότε επίτροπος Οικονομικών της Ε.Ε. Χοακίν Αλμούνια, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο τότε Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιώργος Προβόπουλος.
Στη σύσκεψη, η οποία ήρθε σε μια χρονική στιγμή που η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας επιδεινωνόταν επικίνδυνα, ο κ. Αλμούνια παρέδωσε στην ελληνική πλευρά ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, το οποίο θα έβαζε τέλος στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, βάσει του συμφώνου του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάννη Παπαθανασίου και του κ. Αλμούνια, που εφάρμοζε η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή.
Χωρίς το ΔΝΤ, χωρίς Μνημόνια, χωρίς εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας...
Στη συνάντηση, που κράτησε περίπου τρεις ώρες, σύμφωνα με τον κ. Ιγνατίου που επικαλείται αξιόπιστη πηγή του Eurogroup αλλά και τον ίδιο τον κ. Παπακωνσταντίνου, «ζητήθηκαν μέτρα για τη μείωση του ελλείμματος του 2010 (φυσικά όχι του 2009). Ειδικά», αναφέρει, «η ΕΚΤ επέμενε πολύ σε μεγάλη μείωση (μίλησε για 4-5 μονάδες). "Τελικά στον Προϋπολογισμό βάλαμε μείωση 3,6 μονάδες που με τα επιπλέον μέτρα του Ιανουαρίου έγιναν 4 μονάδες" τόνισε ο τότε υπουργός Οικονομικών». Με δυο λόγια, ήταν ένα συμφωνημένο κείμενο από τις Βρυξέλλες και τη Φρανκφούρτη, το οποίο εγκρίθηκε από τη Γερμανία και τη Γαλλία και το οποίο πρόσφερε λύσεις και απέκλειε εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι το σκληρό και αδηφάγο ΔΝΤ, που προέκυψε αργότερα. Ηταν ένα manual διαχείρισης και συνολικής αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης.
Η πηγή του Eurogroup, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει στον δημοσιογράφο, υπογράμμισε ότι κατά την άποψη όλων των μελών της ομάδας εκείνο το κείμενο ήταν η ανεπίσημη «χείρα βοηθείας» που αναζητούσε ο κ. Παπανδρέου και θα μετατρεπόταν σε επίσημη βοήθεια μόλις το αποδεχόταν ο Ελληνας πρωθυπουργός. Οι κ. Παπακωνσταντίνου και Προβόπουλος ήταν θετικοί, ωστόσο τόνισαν ότι θα πρέπει να τεθεί στον κ. Παππανδρέου γιατί «αυτός αποκλειστικά έπαιρνε τις αποφάσεις».
Ομως ο τότε πρωθυπουργός «δεν επέτρεψε στον υπουργό του να μας απαντήσει», κατά την ίδια πηγή. «Περιμέναμε δεκαπέντε μέρες, αλλά η απάντηση δεν ήρθε ποτέ. Μάλλον θα έλεγα πως μας απάντησε από το Ζάππειο, όπου μοίρασε λεφτά». Και προσθέτει χαρακτηριστικά: «Εκείνη τη μέρα χάθηκε η παρτίδα. Η άρνηση απάντησης στο κείμενο του Λουξεμβούργου ήταν η αφετηρία του ναυαγίου της Ελλάδας. Εάν ο Ελληνας πρωθυπουργός αποδεχόταν την πρόταση, θα είχαν αποφευχθεί πολλά από όσα ακολούθησαν...»
Πώς το ΔΝΤ έστειλε την Ελλάδα στο απόσπασμα
«Το προπατορικό αμάρτημα του ΔΝΤ στην Ελλάδα ήταν ότι άφησε τον Ντομινίκ Στρος Καν να επιβληθεί στον οργανισμό για να σώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες και το ευρώ όταν ξέσπασε η κρίση, καταδικάζοντας σε καταστροφή την Ελλάδα» σχολιάζει ο αρθρογράφος της «Daily Telegraph» Αμπρόζ Ιβανς - Πρίτσαρντ σε άρθρο-καταπέλτη για τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα με τίτλο: «Το ΔΝΤ πρόδωσε την αποστολή του στην Ελλάδα, αιχμάλωτο στους πιστωτές της ΟΝΕ».
Με αφορμή τη μη καταβολή της δόσης την περασμένη Παρασκευή ο Πρίτσαρντ γράφει: «Ο άνθρωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα Πολ Τόμσεν έχει πιέσει για την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας με ένα ύποπτο πάθος, το οποίο σοκάρει ακόμη και τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι οποίοι -συγκριτικά- είναι "γατάκια". Αυτό θα ήταν (κατά κάποιον τρόπο) δικαιολογημένο, αν ήταν διαθέσιμη η άλλη πλευρά της συνηθισμένης διαπραγμάτευσης του ΔΝΤ: απομείωση του χρέους και υποτίμηση.
Η συνταγή
Ετσι συνήθως λειτουργούν τα προγράμματα του ΔΝΤ: Επιβάλλουν αυστηρές μεταρρυθμίσεις, αλλά ταυτόχρονα ξεχνούν το χρέος και αποκαθιστούν τις καταρρακωμένες χώρες στην εξωτερική βιωσιμότητα. Είναι μια πολύ επιτυχημένη συνταγή...» «Η αποστολή του ΔΝΤ είναι να σώζει τις χώρες. Οχι τα νομίσματα ή τις τράπεζες και σίγουρα δεν θα πρέπει να κάνει βρομοδουλειές για μία πλούσια νομισματική ένωση, η οποία είναι απολύτως ικανή να τα βγάλει μόνη της πέρα με τις υποθέσεις της, αλλά αρνείται να το πράξει για πολιτικούς λόγους».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου